 |
| Μια καθημερινή στα γραφεία της Γερμανικής Ύπατης Αρμοστείας... |
Οι αγορές αντέδρασαν με πανικό και οι γενικοί δείκτες έπεσαν.
Το πρόβλημα μ' αυτή την εικόνα είναι το εξής: Γιατί οι αγορές πανικοβλήθηκαν; Δεν ήξεραν πως η Ελλάδα έχει ήδη χρεωκοπήσει, έστω και "επιλεκτικά". Δεν περιμένουν πως κάποια στιγμή η επιλογή για στάση πληρωμών θα φτάσει να αφορά και αυτές; (Και με τις "αγορές" δεν αναφερόμαστε σε κάποια υπερφυσική δύναμη, αλλά μιλάμε για τραπεζίτες, χρηματιστές και την κοσμοπολίτικη οικονομική ελίτ).
Επίσης το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιός έχοντας σώας τας φρένας θα πίστευε πως η Ελλάδα θα πετύχαινε τους στόχους του προϋπολογισμού ή θα είχε αυξητική τάση στο ΑΕΠ, όταν τα μέτρα που λήφθηκαν είναι προφανές πως οδηγούν προς την αντίθετη κατεύθυνση και βαθύτερα μέσα στην κρίση; Οποιοδήποτε έχει έστω και τις πιο βασικές γνώσεις οικονομικών, μπορεί να το επιβεβαιώσει αυτό. Ποιός αληθινά πίστευε πως τα μέτρα αυτά θα μας έσωζαν όταν η αγορά είναι ερείπια, όταν οι μισθοί και οι συντάξεις κόβονται και όταν η πρωτοφανής ύφεση εξαφανίζει το χρήμα από την ελληνική οικονομία και το καθιστά σπάνιο;
 |
| - "Κι άλλο! Κι άλλο! Παίρνει κι άλλο!" |
Η αλήθεια είναι πως στις επιβεβλημένες από την Τρόικα συνθήκες λιτότητας και αποπληθωρισμού, τις οποίες οι ίδιοι οι οικονομολόγοι τις αποκαλούν με τον όρο "κοινωνική γενοκτονία", η πλήρης κατάρρευση και απορρύθμιση της ελληνικής οικονομίας είναι το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί. Συνεπώς τί αλήθεια περίμεναν οι "αγορές" από την Ελλάδα; Δημοσιονομικά πλεονάσματα και ανάπτυξη, ανάπτυξη, ανάπτυξη, την ίδια στιγμή που ολόκληρος ο κόσμος κατευθύνεται προς μια πρωτοφανή ύφεση;
Είναι φανερό πλέον πως η χώρα μας αποτελεί μια θυσία στον βωμό του δαίμονα του χρήματος, τον Μαμμωνά. Όσο και να μην θέλουμε να το πιστεύουμε, υπάρχουν όντως άνθρωποι, όπως οι χαρτογιακάδες της Τρόικας, που πιστεύουν πως με τη φυσική θυσία μιας περιφερειακής χώρας και του πληθυσμού της, οι ίδιοι θα πετύχουν να διατηρήσουν τον τρόπο ζωής τους, τη χλιδή και την εξουσία.
Το άλλο ερώτημα είναι γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός Παπανδρέου και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρωθυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Βενιζέλος, είναι διατεθειμένοι να επιστατούν τη θυσία μετά βασανισμού της χώρας και της κοινωνίας που τους ανέδειξαν στα ανώτατα αξιώματα που αυτή τη στιγμή διαθέτουν; Επίσης είναι σημαντικό να ξέρουμε γιατί η ελληνική κυβέρνηση, αντί να πει "Αρκετά! Η χώρα αυτή δεν αντέχει τα πειράματά σας!", επιλέγει να δηλώνει δια στόματος Παπανδρέου πως "θα θα περεκκλίνουμε από την πορεία μας: Να εκπληρώσουμε τις υποσχέσεις μας και να διασφαλίσουμε την αξιοπιστία της χώρας μας".
Σε ποιά αξιοπιστία και σε ποιά χώρα αναφέρεται άραγε ο κ. Παπανδρέου; Γιατί ούτε το ένα ούτε το άλλο υφίσταται πλέον. Είναι δε προφανές πως, εκτός των άλλων, ο ίδιος πάσχει από σοβαρή ιδεοληψία. Επιστατεί στην ολοκληρωτική καταστροφή της οικονομίας της Ελλάδας, προς τέρψη των φανατικών ιδεολόγων κεντρικών σχεδιαστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κερδοσκόπων - υποτίθεται για να περισώσει την "αξιοπιστία" της χώρας. Αυτό θα του εξασφαλίσει μεν τη θέση του στην Ιστορία, κάτι που πιθανώς ονειρεύεται, αλλά σίγουρα δεν θα είναι για τον ρόλο του στην επιβολή μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης στον κόσμο. Μάλλον το όνομά του, μαζί με του αντιπροέδρου του, θα γίνει συνώνυμο του "Ιούδας" και "Εφιάλτης"...
 |
| Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια, όσον αφορά τον 72ο σε σειρά Παγκόσμιο Διανοητή. |
Είναι προφανές πως όλα όσα έχουν συμβεί έως τώρα, ακόμα και η ίδια η οικονομική κρίση, οφείλονται καθαρά στη φενάκη του νεοφιλελευθερισμού, στο ιδεολόγημα που έχει πλήξει τον κόσμο εδώ και 40 χρόνια και την Ενωμένη Ευρώπη από καταβολής της. Δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδας, όπως το παρουσιάζουν τα ΜΜΕ. Είναι πρόβλημα ιδεολογικό, είναι πρόβλημα έλλειψης πολιτικής, είναι πρόβλημα απληστίας και αρπακτικότητας που έχει ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο της κοινωνίας.
Μετά από αυτή την αντιμετώπιση, και τη μετατροπή της χώρας και της κοινωνίας μας σε θυσιασμένο σφάγιο, γιατί αλήθεια θέλουμε τόσο πεισματικά να παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Το ευρώ σύντομα θα φύγει από το προσκήνιο της Ιστορίας (οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι το συζητούν πλέον ανοιχτά) και θα αναγκαστούμε να αλλάξουμε εκ των πραγμάτων το νόμισμά μας. Φαίνεται όμως ότι αυτό που θα δυσκολευτούμε να αποβάλουμε στα χρόνια που έρχονται είναι η ευρωλιγούρα, μια ιδιότυπη νεοφιλελεύθερη θρησκευτική πίστη που μας καθιστά παθητικούς, αδιάφορους, κοιμισμένους και θύματα...
