30 Σεπτεμβρίου 2011

Το χρήμα: Πώς δημιουργείται και πώς εξαφανίζεται



Οδηγίες: Πατήστε στα βελάκια ή στην παρουσίαση για να συνεχίσετε.

Επιχείρηση "Eureka"*: Η νέα κατάκτηση της Ελλάδας

* ή αλλιώς "Εύρηκα πως θα τα αρπάξω από τους Έλληνες"

Ο Γκάουλάιτερ Χόρστ επιθεωρεί τους υπαλλήλους που
θα τοποθετήσει στο υπουργείο Οικονομικών.
Τα στελέχη των Γερμανών αρχίζουν να καταφτάνουν για να μάθουν στους ιθαγενείς πώς να παραδίδουν την περιουσία τους καλύτερα στις ανώτερες Άρειες Γερμανικές αξιώσεις. Του έδωσαν μάλιστα και όνομα: Unternehmen "Eureka" – Επιχείρηση "Εύρηκα". Μόνο και μόνο το γεγονός της ονοματοδοσίας της ενέργειας αυτής και η ανάδειξή της σε επιχειρησιακή, σημαίνει πως οι σχεδιαστές της τη θεωρούν μια καθαρά πολεμική ενέργεια, στα πρότυπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και όχι πολιτική. Η δε ονοματοδοσία παραπέμπει ευθέως στην Επιχείρηση "Μαρίτα" – Unternehmen "Marita" – την εισβολή δηλαδή των γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ελλάδα το ‘41, μετά την ήττα της φασιστικής Ιταλίας στο Αλβανικό Μέτωπο.

Ουσιαστικά η νέα αυτή επιχείρηση αποτελεί μια κεκαλυμμένη επιχείρηση κατάκτησης της χώρας μας, ακριβώς 60 χρόνια μετά την πρώτη προσπάθεια. Μόνο που αυτή τη φορά η Γερμανία δεν διαθέτει τον τρομερό στρατό που είχε τότε και γι' αυτό αναγκάζεται να κάνει τα πάντα στα κρυφά. Οι τακτικές που χρησιμοποιεί πλέον είναι πολλά ψέματα, Σοκ και Δέος (πάντα σε συνεργασία με το πολυαγαπημένο μας ΔΝΤ), ακραία προπαγάνδα, οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής όπως η λιτότητα (που είναι της μόδας), εκβιασμοί (πολλοί εκβιασμοί) και μια στρατιά από δωσίλογους και ταγματασφαλίτες, πιθανώς και απόγονους εκείνων που όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν το ’45, αλλά έγιναν και η σημερινή άρχουσα τάξη της Ελλάδας, αλλά και διάφορα φιλόδοξα ανθρωπάκια από τις τάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και άλλων κομμάτων, που επιλέγουν να την υπηρετήσουν.

Η Φυρερίν Ανγκέλα,
Καϊσερίν πασών Ευρωπαϊκών Αποικιών,
Βαρώνη της Αρπαχτικότητας,
Δούκισσα του Νεοφιλελευθερισμού.
Αυτό τον καιρό εκδηλώνεται μια ιδιότυπη επίθεση κατά της ελληνικής κοινωνίας, μέσα από μια εντονότατη προπαγανδιστική προσπάθεια, σε συνδυασμό με παράλογα φορολογικά χαράτσια, όπως το τέλος ακινήτων μέσω ΔΕΗ, που θα στείλει τους Έλληνες πίσω στον 16ο αιώνα, όταν δεν θα μπορούν να πληρώνουν, και ο τελευταίος φόρος μη-κατανάλωσης, που απαιτεί την συγκέντρωση αποδείξεων για το 60% των εσόδων, ένας νόμος που ποινικοποιεί την αποταμίευση και υποχρεώνει τους Έλληνες να ξοδεύουν υποχρεωτικά τα λεφτά τους.

Ο παραλογισμός αυτός, πέρα από μια καιροσκοπική αρπαγή της περιουσίας του ελληνικού λαού, αποτελεί στην πραγματικότητα μια ακόμα ενέργεια στα πλαίσια του δόγματος Σοκ και Δέος με στόχο να προκαλέσει σοκ και να αφοπλίσει τον ελληνικό λαό, πιέζοντάς τον σε ένα βασικό επιβιωτικό επίπεδο. Παράλληλα όμως, έχει και μια άλλη χρησιμότητα. Όταν κάποια στιγμή ο Γκαουλάιτερ Χορστ βγάλει διαταγή για να αλλάξει αυτό το άδικο και χαοτικό ελληνικό φορολογικό καθεστώς και να το κάνει "σαν της Γερμανίας", όλοι (υποτίθεται, σύμφωνα με το σχέδιο) θα ανακουφιστούν και θα δεχτούν τη Γερμανία σαν σωτήρα από τους ντόπιους διεφθαρμένους πολιτικούς μας και τη σαπισμένη Ελληνική Δημοκρατία. Εξάλλου, θα μας πουν, από πότε οι κατώτεροι σκουρόχρωμοι μπορούν να αυτοδιαχειρίζονται και να αυτοκυβερνούνται; "Τα ζώα δεν θέλουν βοσκό;" θα μας πουν.

Πολλοί τότε θα αρχίσουν να μαθαίνουν γερμανικά, θα οδηγούν γερμανικά αμάξια και θα ονειρεύονται ένα σπίτι στο Μόναχο και μια θέση στο προπύργιο της ηθικής, τη Siemens. Όσοι δεν συνεργαστούν, πιθανώς να τους περιμένει μια θεσούλα στις ΕΟΖ, στα νέα Στρατόπεδα Εργασίας του Δ΄ Ράιχ. Εκεί θα μάθουν χρήσιμες τέχνες όπως σκάψιμο, υλοτομία, κατασκευή κομματιών για γερμανικά αυτοκίνητα και καφετιέρες, καθώς επίσης και άνοιγμα ομαδικών τάφων. Οι τέχνες αυτές θα τους φανούν χρήσιμες για την υπόλοιπη (σύντομη) ζωής τους, καθώς η παντελής έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης θα μειώνει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής τους. Τουλάχιστον, όλοι οι Έλληνες θα πεθάνουμε υπηρετώντας πιστά το Ράιχ, τη νέα μας Φύρεριν Μερκελ και την ανώτερη Αρία Φυλή, η οποία μας κάνει την τιμή να μας κατακτήσει και να αρπάξει τον νέο Ζωτικό της Χώρο. Πολλοί μαυραγορίτες και γερμανοτσολιάδες θα πετύχουν τη λεγόμενη "προσωπική ανάπτυξη και επιστροφή στις αγορές" μέσα σ' αυτή την κατάσταση, ενώ οι υπόλοιποι θα ζήσουμε σε πραγματική εθνική "ύφεση", κοινώς σκλαβιά και θάνατο.

Ήδη κάποιες γερμανικές εταιρίες θα στείλουν κόσμο για να μας υποδείξουν τρόπους για το πώς θα επιτευχθεί το νέο αυτό ιδανικό κράτος. Θέλουν η αποικία τους να είναι υπόδειγμα αποτελεσματικότητας και καλής λειτουργίας, γιατί το μέλλον της Γερμανίας εξαρτάται από τη ροή κλεμμένου πλούτου προς αυτή. Άρα είναι θεμιτό να θεωρήσουμε τα μέτρα αυτά σαν μέρος της πολεμικής επιχείρησης "Eureka" και τον νυν υπουργό Οικονομικών, απλά σαν τον αγγελιοφόρο και το παιδί για τους καφέδες του Ράιχ, ο οποίος κάνει την βρώμικη δουλειά. Μετά, αντί να γίνει κατοχικός πρωθυπουργός στη θέση του κατοχικού πρωθυπουργού, όπως περιμένει, θα χρησιμοποιηθεί σαν αποδιοπομπαίος τράγος για να ξορκίσει η Γερμανία την αναποτελεσματική, διεφθαρμένη και ανίκανη, όπως θα την χαρακτηρίσει, κυβέρνηση Παπανδρέου.

Επιχείρηση Μαρίτα:
Η αρχική επιχείρηση κατάκτησης της Ελλάδας πριν 60
χρόνια. Δυστυχώς, τίποτε δεν άλλαξε από τότε... 
Φυσικά, όλα αυτά τα περί σωτηρίας της χώρας και επανίδρυσης του κράτους είναι ψέματα. Ας μην ξεχνάμε τον ρόλο της Siemens στην ελληνική πραγματικότητα και της διαφθοράς που αυτή η εταιρία εκπροσωπεί, καθώς και τα "German statistics", όπως για παράδειγμα το μαγείρεμα του ελλείμματος του δημοσίου από τον Γερμανό(!) Γενικό Διευθυντή της Eurostat Ραντεμάχερ, τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ και πρώην(;) υπάλληλο του ΔΝΤ Λάμπρου και τον πρώην υπουργό Οικονομικών και πρώην υπάλληλο του ΟΑΣΑ, Παπακωνσταντίνου, με σκοπό την υπαγωγή της Ελλάδας στο Μνημόνιο και κατ’ επέκταση στη γερμανική επικυριαρχία. Η Γερμανία δεν είναι κάποιο υπόδειγμα καθαρότητας και ηθικής λειτουργίας. Είναι εξίσου διεφθαρμένη με την Ελλάδα, την Ιταλία ή την Ισπανία, απλά χρησιμοποιεί μια υποκριτική προτεσταντική ψευτοηθική για να πετύχει κυνικά τους νεοφιλελεύθερους στόχους της.

Τα πράγματα είναι απλά: Αν η Γερμανία δεν υιοθετήσει μια αρπαχτική νεο-ιμπεριαλιστική πολιτική, να αρχίσει να αρπάζει δηλαδή τους φυσικούς πόρους και τον πλούτο των πρώην εταίρων της (το Lebensraum τους, τον "ζωτικό χώρο" τους), θα είναι και η ίδια καταδικασμένη στην οικονομική κατάρρευση. Ένα νέο Ράιχ της επιτρέπει να μείνει στην επιφάνεια σε βάρος των υπολοίπων. Η κατάκτηση, έστω και με οικονομικά μέσα σε πρώτη φάση, είναι ένα πράγμα που ξέρει να κάνει καλά και επιτρέπει στη βιομηχανία της να πετύχει κόστος παραγωγής ανταγωνιστικό της Κίνας. Δεν έχει καμία σημασία για την ίδια αν αυτό σημαίνει θάνατο και λιμό για τους γείτονές της. Η ίδια πιστεύει πως θα ευημερήσει

Σίγουρα θα υπάρξουν συμπολίτες μας που θα προτιμήσουν να υπηρετήσουν τη Γερμανία στο όνομα της δημοκρατίας και της καταπολέμησης της διαφθοράς στη μπανανία με το όνομα Ελλάδα, "η οποία", θα μας λένε, "είναι και τελείως αντιευρωπαϊκή". Όμως στην πραγματικότητα, αυτοί θα αποτελούν μια νέα κάστα ραγιάδων συνεργατών και δωσίλογων. Η νέα κατοχή και ο νέος εμφύλιος αρχίζουν να διαφαίνονται καθαρά μπροστά μας. Όμως δεν θα είναι τα ίδια με 60 χρόνια πριν. Θα είναι πολύ, μα πολύ, χειρότερα.

27 Σεπτεμβρίου 2011

Τέλος Ακινήτων μέσω ΔΕΗ: "Διαφωνώ αλλά υπερψηφίζω"...

Το άθλιο κοτέτσι που το λένε Βουλή...

Του αμίμητου Στάθη
Αφιερωμένο στις υποκριτικές κοτούλες της Βουλής που κουρνιάζουν στα ζεστά έδρανα της.

Είθε να μείνουν βουλευτές για πάντα για να δουν τα αποτελέσματα του θεάρεστου έργου τους και τους θανάτους, τον πόνο και την καταστροφή που θα προκαλέσουν με την αλαζονεία και την απληστία τους. Είθε να πιστέψουν τα ίδια τα ψέματά τους πως αυτό που κάνουν "είναι αναγκαίο", ενώ ξέρουν πως το κάνουν μόνο και μόνο για την καρέκλα τους... Οι Έλληνες θα τους θυμούνται, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Κάποια στιγμή, θα λογοδοτήσουν γι' αυτό που κάνουν τώρα και η Ιστορία του τόπου αυτού θα τους γράψει στα πιο μαύρα κατάστιχά της. Ιδού οι άνθρωποι που κατέστρεψαν τον τόπο και γύρισαν τους Έλληνες στον 16ο Αιώνα!

Εύγε κυρίες και κύριοι! Η παντελής έλλειψη βούλησης ή θάρρους σάς καθιστά τους ιδανικούς υπάλληλους!

26 Σεπτεμβρίου 2011

Ελλάδα: Καλύτερα μια ασφαλής έξοδος από το Ευρώ

Πολλαπλασιάζονται οι φωνές για την έξοδο της χώρας μας από την ευρωζώνη. Σε απάντηση, η κρατική, τραπεζική και ευρωπαϊκή προπαγάνδα παρουσιάζει αυτή την εκδοχή ως "καταστροφική" και την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ως "μονόδρομο". Πέρα όμως από τα κοσμητικά επίθετα που εφευρίσκουν διάφορα ανθρωπάκια κρυμμένα μέσα σε διάφορα γραφεία τραπεζών, σύντομα θα έλθει η ώρα που θα διαφανεί πως η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι ο μονόδρομος. Είτε για λόγους συγκυριών, καθώς η Ελλάδα κάποια στιγμή θα χρεωκοπήσει επίσημα, είτε για λόγους αντικειμενικούς, καθώς δεν θα έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τη χρεωκοπία με ένα νόμισμα που δεν ελέγχει. Είναι σημαντικό να ανοίξει επιτέλους ο διάλογος γι' αυτό το σημαντικότατο θέμα και να ακουστούν και άλλες φωνές, πέρα από μια βλακώδη και καταστροφική προπαγανδιστική επιχειρηματολογία, η οποία έχει μοναδικό σκοπό να κρύψει τα κρίσιμα ζητήματα και την αλήθεια για την αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως συνόλου.

Ελλάδα: Καλύτερα μια ασφαλής έξοδος από το Ευρώ
Του καθηγητή Σωτήρη Χτούρη

Σχεδόν δύο χρόνια μετά την έναρξη της χειρότερης δημοσιονομικής και οικονομικής κρίσης που έχει ζήσει η Ελλάδα μετά τον πόλεμο, οι Έλληνες φαίνεται να υπερασπιζόμαστε άκριτα το ευρώ, σαν να είναι ελληνική υπόθεση. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ακριβώς το αντίθετο.

Το Ευρώ, και όλες οι νομισματικές και οικονομικές πολιτικές που συνδέονται μαζί του εδώ και μία δεκαετία, αποτελούν το μοχλό αποδιοργάνωσης και απαξίωσης της ελληνικής οικονομίας και της παραγωγικής της βάσης. Μία μόνο μικρή επίσκεψη στη βιομηχανική ζώνη της Σίνδου στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε άλλες αποβιομηχανοποιημένες περιοχές, καθώς και στην ερημοποιημένη γεωργία, θα αποδείξουν ότι η κρίση που φαίνεται ότι ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 2010, στην πραγματικότητα, προετοιμαζόταν και εξελισσόταν με μαθηματική ακρίβεια από τις αρχές της δεκαετίας.

Ένας από τους σημαντικότερους και αδιαμφισβήτητους παράγοντες αυτής της κρίσης απετέλεσε το χαμηλό κόστος των ευρωπαϊκών εισαγωγών - και αυτών από συνδεμένες χώρες - που μετά την εισαγωγή του ευρώ έγιναν εξαιρετικά φθηνές και ανταγωνιστικές απέναντι στην εθνική παραγωγή όλων των οικονομικών κλάδων, πλην των κατασκευών. Όσοι πίστευαν ότι το Ευρώ θα μάς προστατεύσει από τη νομισματική αστάθεια οδήγησαν αφελώς την ελληνική οικονομία σε έναν εξαιρετικά άνισο αγώνα απέναντι σε χώρες με εξαιρετικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, είτε αυτά ήταν τεχνολογικά και οργανωτικά, όπως της Γερμανίας, είτε το χαμηλό κόστος εργασίας, όπως είναι των γειτονικών βαλκανικών χωρών και άλλων αναδυόμενων οικονομιών.

Ταυτόχρονα, γνώριζαν οι ίδιοι, ότι η Ελλάδα δεν διέθετε, ούτε επρόκειτο να εφαρμόσει κανένα σοβαρό πρόγραμμα αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης και του κράτους το οποίο θα μπορούσε να αντιμετωπίσει, στο ελάχιστο, τα σοβαρά προβλήματα οργάνωσης, την εκτεταμένης διαφθορά και τη φοροδιαφυγή.

Η είσοδός μας στη ζώνη του Ευρώ, κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες, μπορεί να θεωρηθεί ως το δεύτερο πιο ριψοκίνδυνο, επιπόλαιο και καταστροφικό 'πρόγραμμα' της νεώτερής μας ιστορίας μας, μετά τη Μικρασιατική εκστρατεία και, όπως είναι φυσικό, έχει, ως προς το μέγεθος, σχεδόν ισοδύναμες καταστροφικές συνέπειες στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Στρατιές ανέργων, διαλυμένες επιχειρήσεις, κατεστραμμένες οικογένειες, φτώχεια, μετανάστευση του καλύτερου ανθρώπινου δυναμικού και τέλος απονομιμοποίηση του δημοκρατικού καθεστώτος - μία διαρκής κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με περιορισμό της κρατικής κυριαρχίας και των πολιτικών δικαιωμάτων. Το Ευρώ, αντίθετα, έχει ωφελήσει δυσανάλογα τις χώρες στη βόρεια ζώνη του Ευρώ που κυριαρχούν στο παγκόσμιο εξαγωγικό εμπόριο, όπως είναι η Γερμανία, η Ολλανδία, η Φιλανδία, η Αυστρία, η Σουηδία κ.α. χώρες δηλαδή που υποστήριξαν την παραγωγική τους δυναμική και την ανταγωνιστικότητά τους, κυρίως στηριζόμενες στις ενδοκοινοτικές συναλλαγές. Με αυτόν τον τρόπο το Ευρώ αποδείχτηκε ότι όχι μόνο δεν είναι ένα πραγματικό κοινό νόμισμα, αλλά μάλλον ένα σύστημα διεύρυνσης της προϋπάρχουσας άνισης παραγωγικής διάρθρωσης της Ευρώπης.

Ο μακρόχρονος, χαμηλότοκος και ανεξέλεγκτος εσωτερικός δανεισμός προς την Ελλάδα, αλλά και τις άλλες Μεσογειακές χώρες, μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, δεν ήταν παρά το όχημα συντήρησης και διεύρυνσης αυτών των διαδικασιών. Το σημερινό χρέος και η δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας αποτελούν την απλή φυσική τους εξέλιξη.

Εάν το Ευρώ είναι πραγματικά επιθυμητό ως κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, οι χώρες που έχουν συγκεντρώσει πλεονάσματα θα πρέπει να στηρίξουν μία νέα οικονομική και νομισματική ισορροπία. Αυτή θα είναι το αποτέλεσμα μιας ισόρροπης ανάπτυξης καθώς θα πρέπει να γίνει δεκτό σε ευρωπαϊκό επίπεδο ότι η Ελλάδα πρέπει να αναζητήσει μια μεσοχρόνια έξοδο από το Ευρώ, παράλληλα με την επιβολή ενός πραγματικού αναπτυξιακού (Ευρωπαϊκού) Προγράμματος που θα εξισορροπεί την αποανάπτυξη και θα αποτινάσσει ριζικά τα χρέη των τελευταίων δέκα ετών που πραγματοποιήθηκαν με την συνευθύνη και την υποστήριξη των ευρωπαίων εταίρων μας.

Ο αναγκαστικός δανεισμός και η αγωνία για την εξασφάλιση του σήμερα μέσω του μνημονίου δεν πρέπει, για τους λόγους αυτούς, να αποκρύβει και την καταστροφική συνεχιζόμενη επίδραση του ευρώ στην ελληνική κοινωνία και οικονομία, αλλά ούτε και να οδηγεί στην υποτίμηση των συμφερόντων μας που βρίσκονται μεσοχρόνια εκτός της ζώνης του ευρώ, σε μία βαλκανική και Μεσογειακή οικονομική ζώνη που θα αναπτύσσεται παράλληλα προς το βορειο -ευρωκεντρικό πόλο της ΕΕ. Είναι φανερό ότι καμία άλλη νοτιευρωπαϊκή και μεσογειακή χώρα δεν πρόκειται να ωφεληθεί από το Ευρώ, αν δεν δημιουργηθεί άμεσα ένας αποτελεσματικός εξισορροπητικός αναπτυξιακός μηχανισμός, πράγμα απίθανο στις σημερινές πολιτικές συνθήκες στις οποίες οι χώρες της ευρωζώνης εφαρμόζουν τις γνωστές 'ληστρικές' μεθόδους σωτηρίας μας .

Η ανάδειξη αυτού του κεντρικού πλέον προβλήματος, μαζί με την αναγκαιότητα των σοβαρών διαρθρωτικών αλλαγών που καταγράφηκαν σε αυτήν την κρίση, αποτελούν τη βάση για μια πραγματική έξοδο από την τραγική κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, αποδεχόμενοι τελικά μία δεκαετία μεγάλων θυσιών που θα φέρουν όμως αποτέλεσμα, αφήνοντας στην άκρη την τραγική ψευδαίσθηση της σωτηρίας μας εντός της Ευρωζώνης.

Οι Έλληνες ειδικοί, οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, αντί να χάνουμε πολύτιμο χρόνο στη διαμάχη υπέρ ή εναντίον του μνημονίου, στην υπεράσπιση ενός άκριτου ευρωκεντρισμού ή στην ιδεολογική απαξίωση της Ε.Ε., θα πρέπει να στύψουμε το μυαλό μας για να βρούμε το δικό μας δρόμο προς ένα νέο πραγματικό Ευρωπαϊκό στρατηγικό στόχο. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι σημαντική και η αποτίμηση των ευκαιριών που δίνουν οι σχέσεις με τους γείτονες μας με στόχο την δραστική μείωση των εξοπλισμών και την παράλληλη αξιοποίηση των φυσικών μας πόρων και του μεσογειακού περιβάλλοντος.

~ Ο Σωτήρης Χτουρης είναι Καθηγητης Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα του Βήματος (www.tovima.gr).

23 Σεπτεμβρίου 2011

Οι ραφές σπάνε, τα ποντίκια το σκάνε, το σύστημα παραπαίει


Η  6η δόση της δανειακής σύμβασης του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου ακολουθήθηκε κι αυτή τη φορά από πρωτοφανή αντικοινωνικά (και όχι απλώς αντιλαϊκά) μέτρα. Σ' αυτά διακρίνεται πλέον έντονα η πραγματική τους διάσταση: Αποτελούν μια επιχείρηση κοινωνικής γενοκτονίας κατά της Ελλάδας, η οποία θα συμβεί μέσω της υφαρπαγής του πλούτου, της καταστροφής της αγοράς, της καταστροφής της κατανάλωσης, της μετανάστευσης και της φυσικής εξόντωσης μέρους του πληθυσμού.

Στην ερώτηση γιατί τα πράγματα γίνονται ολοένα και χειρότερα και γιατί οι παγκόσμιες οικονομίες καταρρέουν η μια μετά την άλλη, η απάντηση είναι πως υπάρχουν πολλές καταστροφικές δυνάμεις που έχουν ξεχυθεί αυτή την στιγμή στον κόσμο και η μεγαλύτερη από αυτές είναι η καθαρή άγνοια.

Στην προσπάθειά της να προσαρμόσει την οικονομική πραγματικότητα στο στενό δόγμα της θρησκείας του νεοφιλελευθερισμού, η επιστήμη των μοντέρνων οικονομικών έχει επιλέξει να κάνει μια ρήξη με το παρελθόν, πετώντας αιώνες οικονομικής σοφίας και έχοντας εσκεμμένα επιλέξει να επιβάλει ένα εικονικό μονεταριστικό σύστημα πάνω στην πλατφόρμα του λεγόμενου ελεύθερου εμπορίου.

Μετά από 40 χρόνια διαρκούς λειτουργίας, τώρα το σύστημα αυτό ξηλώνεται στις ραφές του και το μόνο που το κρατάει ακόμα στη θέση του είναι η αδράνεια μέσα στις κοινωνίες. Όλες οι μεγάλες οικονομικές δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η ΕΕ και η Ιαπωνία είναι αυτή τη στιγμή υπό κατάρρευση και σταδιακή πολιτική αποδυνάμωση. Η χώρα μας, ως μια αδύναμη ελλειμματική οικονομία και ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση σ' αυτή την διαδικασία.

Η Πολιτική Μηδενικών Επιτοκίων και η διάλυση των οικονομιών του Πρώτου Κόσμου

Σύντομα κοντά σας...
Ο καθοριστικός παράγοντας που οδήγησε σ' αυτή την απόλυτη καταστροφή είναι ένα εφεύρημα των τελευταίων ετών, η περίφημη Πολιτική Μηδενικών Επιτοκίων: Οι ιδιωτικές κεντρικές τράπεζες δανείζουν με μηδενικά σχεδόν επιτόκια τις εμπορικές τράπεζες και τις ισχυρότερες οικονομίες, οι οποίες με τη σειρά τους δανείζουν με τόκο τις υπόλοιπες οικονομίες, βγάζοντας κέρδος από τη διαφορά. Η πρακτική αποτελεί ένα βασικό ιδεολόγημα του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος τοποθετεί τις τράπεζες στο κέντρο των πάντων, για να αποκτήσουν τον έλεγχο της οικονομίας από τα κράτη. Υποτίθεται ότι έτσι θα φτάσουμε στον παράδεισο των αυτορυθμιζόμενων αγορών.

Παράλληλα, οι ισχυρές οικονομικά χώρες, οι λεγόμενες G7, χρησιμοποιούν την ΠΜΕ εσκεμμένα εδώ και μερικά χρόνια για να δανειστούν χρήματα, μόνο και μόνο για να μένουν στην επιφάνεια. Αυτό συμβαίνει γιατί το χρέος τους έχει σταδιακά γιγαντωθεί και έχει γίνει ανυπέρβλητο. Ο μόνος τρόπος που έχουν στη διάθεσή τους οι οικονομολόγοι για να προσπαθήσουν να πολεμήσουν το χρέος είναι να τυπώνουν συνεχώς χρήμα μέσω των ιδιωτικών κεντρικών τραπεζών. Το αποτέλεσμα είναι παγκόσμιος πληθωρισμός και ακόμα περισσότερο χρέος καθώς αυτό είναι αναπόσπαστο μέρος της παραγωγής του χρήματος. Ας μην ξεχνάμε πως το χρήμα δεν παράγεται πλέον από τα ίδια τα κράτη, αλλά από ιδιωτικές τράπεζες.

Το αποτέλεσμα είναι πως όσο περισσότερο χρήμα τυπώνεται, τόσο περισσότερο τόκο κερδίζουν οι (ιδιωτικών συμφερόντων) κεντρικές τράπεζες Federal Reserve, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Τράπεζα της Ιαπωνίας. Αυτό το κάνουν γιατί στη συνέχεια  μπορούν να πωλούν το χρήμα είτε σε εμπορικές τράπεζες με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο, είτε στα κράτη έναντι ενός σημαντικού επιτοκίου. Αν όμως η χώρα ανήκει στο G7, οι κανόνες αλλάζουν. Τότε έχει την ίδια προνομιακή αντιμετώπιση που έχουν οι τράπεζες και λαμβάνει δάνεια με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο. Το αποτέλεσμα ήταν να απολαμβάνουν έως τώρα οι τράπεζες και οι οικονομίες των G7 ένα τεράστιο οικονομικό πλεονέκτημα μέσω του φτηνού χρήματος που είχαν στην διάθεσή τους τα τελευταία χρόνια. Η δε τελευταία μόδα είναι να δανείζουν την Ελλάδα με υψηλότερο επιτόκιο, για να βγάλουν κέρδος. Φυσικά, όλα στο όνομα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.

Από την άλλη, τα μηδενικά επιτόκια μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σαν όπλα μαζικής καταστροφής, όπως έγινε στην περίπτωση της Ελλάδας. Αποτελούν εργαλείο των τραπεζών, όπως η περιβόητη Goldman Sachs, για να εθίσουν χώρες, όπως η δική μας, στο χρέος. Για τούτο το λόγο, η παραπάνω τράπεζα, η οποία ας μην ξεχνάμε είναι και υπεύθυνη για την παραχάραξη των δημοσιονομικών στοιχείων που έβαλαν την Ελλάδα στην ευρωζώνη επί εποχής Σημίτη, έδινε δάνεια στη χώρα μας για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο (πουλούσε το χρήμα λίγο πάνω απ' όσο το έπαιρνε). Όταν η Ελλάδα άρχισε να συσσωρεύει μεγάλο χρέος λόγω δανεισμού, τότε η τράπεζα αυτή αύξησε απότομα τα επιτόκιά της και το χρέος μετατράπηκε αυτόματα σε ανυπέρβλητο, το δημοσιονομικό έλλειμμα εκτοξεύτηκε στα ύψη, η χώρα χρεωκόπησε και η τράπεζα απέκτησε τσάμπα και με κέρδος αρκετούς από τους φυσικούς της πόρους, όπως το χρυσάφι της Βορείου Ελλάδας. Ας μην ξεχνάμε πως ένας βασικός τομέας δραστηριοποίησης της Goldman Sachs είναι να μπλοκάρει τη διακίνηση μεταλλευμάτων, δημιουργώντας τεχνητές ελλείψεις ή πλημμύρα στην αγορά και αποκομίζοντας έτσι αμύθητα κέρδη.

Ελεύθερο εμπόριο: Η συνταγή για μια βιβλική καταστροφή

Ο νέος χάρτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
Η Μητέρα Πατρίδα και οι αποικίες της.
Αν βάλει κανείς στην παράξενη αυτή εξίσωση και το παιχνίδι του παγκόσμιου ελεύθερου εμπορίου, τότε μπορεί να δει πως το παρόν χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει διαστρεβλωθεί πέρα από κάθε δυνατότητα αποκατάστασης και επιβίωσής του. Ο παγκόσμιος υπερπληθωρισμός δημιουργείται καθώς εκτυπώνεται αλόγιστα χρήμα κυρίως στις ΗΠΑ και λιγότερο στην ΕΕ για να πληρωθούν οι ιαπωνικές και οι κινεζικές εξαγωγές προς τις χώρες αυτές. Αυτό καθιστά αυτόματα το γιέν και το γουάν ισχυρότερα νομίσματα απέναντι στο δολάριο και το ευρώ. Σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη σκοπιά, η ενίσχυση αυτή είναι μια ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη για τις ιαπωνικές και τις κινεζικές εξαγωγές, καθώς τα προϊόντα τους γίνονται αυτόματα ακριβότερα. Ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουν είναι να καταστρέψουν οι ίδιες το συνάλλαγμά τους. Για να το πετύχουν αυτό οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες αγοράζουν όλο και περισσότερο κρατικό χρέος των χωρών της ευρωζώνης και των ΗΠΑ. Ο στόχος τους είναι να δημιουργήσουν συναλλαγματικά αποθέματα σε δολάριο και ευρώ, τα οποία κρατούν αδρανή για να αποδυναμώσουν τα νομίσματά τους. Μ' αυτό τον τρόπο επιτυγχάνουν μια προσωρινή ισορροπία στο ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών τους, αλλά σιγά-σιγά έχουν αποκτήσει τεράστια ποσά έτσι. Λόγου χάρη, τον Μάιο του 2011, η Κίνα είχε μαζέψει και κρατούσε πάνω από 3 τρις δολάρια σε συναλλαγματικό απόθεμα. Αυτό το χρήμα λείπει από την αμερικανική οικονομία και η ύφεση βαθαίνει.

Όμως το πρόβλημα είναι πως αυτή η πρακτική ακολουθείται από το σύνολο των οικονομιών που λαμβάνουν μέρος στο παιχνίδι του ελεύθερου εμπορίου. Όλοι μαζί επιχειρούν να κάνουν το ίδιο πράγμα, ακόμα και οι οικονομίες της ίδιας της ευρωζώνης μεταξύ τους: Αποδυναμώνουν τα εθνικά και διακρατικά νομίσματά τους μαζεύοντας συνεχώς χρέος και συνάλλαγμα σε απόθεμα, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα την υποτίμηση του νομίσματός τους. Όλοι επιχειρούν να καταστρέψουν το νόμισμα τους και όχι να το ενισχύσουν, όπως θα έκαναν σε πιο λογικές εποχές.

Αυτό είναι η συνταγή για την απόλυτη καταστροφή και μια πρακτική που έχει αποκτήσει  ανεξέλεγκτη δυναμική, η οποία προκαλεί ταυτόχρονα υπερπληθωρισμό και βαθύτατη ύφεση, αυξάνει κατακόρυφα το κόστος διαβίωσης του πληθυσμού και μειώνει δραματικά τις απολαβές του. Αυτά είναι ένα από τα βαθύτερα αίτια για τη λεγόμενη οικονομική κρίση που μαστίζει τις δυτικές οικονομίες από το 2008 και ο λόγος που αυτές βυθίζονται.

"Εσωτερική υποτίμηση" και εθνική καταστροφή

Ειδικότερα η ελληνική οικονομία πλήττεται από μια ακόμα πράξη που γίνεται στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Η Γερμανία και άλλες εξαγωγικές χώρες, όπως η Φιλλανδία, η Γαλλία ή η Ολλανδία εξάγουν προϊόντα εντός της ευρωζώνης και σε χώρες που δεν παράγουν, όπως είναι η Ελλάδα. Αυτό προκαλεί μια μεγάλη ανισότητα στο ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών των χωρών της ευρωζώνης. Η Γερμανία αποκτάει πλεόνασμα στην οικονομία της, η Ελλάδα μπαίνει ολοένα και πιο βαθιά μέσα στο έλλειμμα και το χρέος, γιατί έχει ανάγκη από βιομηχανικά προϊόντα και έχει εθιστεί στο να αγοράζει τα γερμανικά προϊόντα. Η Ελλάδα όμως έχει υποστεί μια ολοκληρωτική καταστροφή της εθνικής βιομηχανίας της, των εξαγωγών της και δεν έχει τη δυνατότητα να υποτιμήσει το εθνικό της νόμισμα, καθώς συμμετέχει στην ευρωζώνη. 

Όλα αυτά την έχουν οδηγήσει στη θέση να μην έχει τη δυνατότητα να αντισταθμίσει την επιθετική πωλησιακή εξαγωγική πολιτική και τον κρυφό επεκτατισμό της Γερμανίας. Μετά από λίγα χρόνια μόνο αυτής της διακρατικής εμπορικής σχέσης, η γερμανική οικονομία είναι η μόνη σχετικά υγιής οικονομία της ΕΕ, ενώ η ελληνική οικονομία έχει καταρρεύσει και έχει χρεωκοπήσει. Την στιγμή που όλοι οι ελλειμματικοί εταίροι στρέφονται στη Γερμανία να τους σώσει, εκείνη τους μετατρέπει τον έναν μετά τον άλλο σε αποικίες, σε μια προσπάθεια να υλοποιήσει το παλαιό γεωπολιτικό της όνειρο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση που είχε δημιουργηθεί για να σταματήσει τη Γερμανία να ξαναγυρίσει πίσω στα αυτοκρατορικά της όνειρα έχει γίνει πλέον θανάσιμη παγίδα για τα κράτη του νότου αρχικά και για όλους τους υπόλοιπους κατόπιν. Απ' όλους θα αρπάξει η Γερμανία, καθώς θεωρεί πως αυτός ο νεο-ιμπεριαλισμός είναι η μόνη συνταγή για την επιβίωσή της σε βάρος των άλλων.

Τα γρανάζια σπάνε

Οποιοδήποτε σύστημα πιεστεί σε ακραίες εκφράσεις, όπως το παραπάνω παράδειγμα της πλεονασματικής Γερμανίας με την ελλειμματική Ελλάδα, τότε εμφανίζεται μια ανισσοροπία η οποία δεν μπορεί να επιλυθεί με κανένα άλλο τρόπο παρά με το να σταματήσουν τα πάντα και να ξεκινήσουν ξανά από την αρχή. Αυτό είναι που ονομάζουν οι οικονομολόγοι "κύκλο". Τώρα βρισκόμαστε στο τέλος ενός από αυτούς τους κύκλους και τα πράγματα πρέπει να σταματήσουν. Το χρέος πρέπει να εξαφανιστεί και οι κοινωνίες πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή. Όταν κάτι μεγαλώνει-μεγαλώνει και δεν σταματάει, στο τέλος καταρρέει λόγο υπερβολικής επέκτασης. Αυτό συμβαίνει στο οικονομικό σύστημα, αυτό συμβαίνει και στην Ευρώπη.

Οι άνθρωποι και ειδικότερα οι θρησκευτικοί ζηλωτές του νεοφιλελευθερισμού μισούν την ιδέα πως το αγαπημένο τους φλερτάρισμα με το άπειρο πρέπει τώρα να σταματήσει. Θέλουν τα πράγματα να μεγαλώνουν-μεγαλώνουν και να μην σταματούν ποτέ. Το ονομάζουν αυτό διαρκή ανάπτυξη, ανάπτυξη που μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρο, λένε, αρκεί να τυπώνει κανείς συνεχώς χρήμα και να μεταθέτει τον υπερπληθωρισμό στα παιδιά μας, με ένα σύστημα από ομόλογα και swaps. Φυσικά αυτό αποτελεί τρέλα και πλάνη. Όμως τα άτομα που διαχειρίζονται τη μοντέρνα οικονομία είναι θρησκευτικοί ζηλωτές και βλέπουν οράματα, τα οποία τους καθοδηγούν, αλλά κι εμάς μαζί τους.

Επίλογος: Η απληστία δεν είναι και τόσο καλή

Αγνοείται πρωθυπουργός. Φήμες
λένε πως έχει ήδη διασχύσει τον
Ατλαντικό, έχοντας εγκαταλείψει
για πάντα τον Τιτανικό με το όνομα
Ελλάδα.

Η ανθρώπινη επιθυμία να επιτευχθεί η συνεχής απόκτηση πλούτου καταλήγει να είναι ακόρεστη και αποτελεί ένα είδος πνευματικής βουλιμίας. Όσο περισσότερο τρώει ένας βουλιμικός, τόσο περισσότερο πρέπει να αποβάλλει το φαγητό κι αυτό τον κάνει ολοένα και πιο πεινασμένο. Παρόλο που γνωρίζει πως θα πεθάνει, συνεχίζει χωρίς να μπορεί να σταματήσει, μέχρι τέλους.

Υπάρχει μια πνευματική βουλιμική κατάσταση που επιδεικνύουν οι πολύ πλούσιοι, η οικονομική ελίτ. Μαζεύουν ολοένα και περισσότερο χρήμα σαν τις κουρούνες. Κάνουν νέες κομπίνες, μόνο και μόνο για να το αποκτήσουν, για να μην τους λείψει ποτέ. Όπως η Ιμέλντα Μάρκος που μάζευε παπούτσια, έτσι και οι νεοφιλελεύθεροι πλούσιοι μαζεύουν χρήμα στους τραπεζικούς και επενδυτικούς τους λογαριασμούς ή παίζουν ενάντια της χώρας τους με CDS, για να αποκτήσουν όλο και περισσότερο χρήμα και να το στοιβάξουν κάπου. Όμως αυτή η κατάσταση εξαφανίζει το χρήμα από την αγορά και την υπόλοιπη κοινωνία. Οι ίδιοι το γνωρίζουν, αλλά ούτε μπορούν ούτε θέλουν και να σταματήσουν. Μόνο ο εθισμός τους, μόνο το παιχνίδι τους μετράει καθώς θεωρούν πως είναι υπεράνω και εκτός της υπόλοιπης κοινωνίας και έχουν δικαίωμα να το κάνουν αυτό. Το ξεπουλημένο πολιτικό προσωπικό τους διασφαλίζει τουλάχιστον όχι μόνο την προστασία από καταδίκη, αλλά και την απρόσκοπτη συνέχεια του παιχνιδιού τους.

Όμως, η αρπακτικότητα και η απληστία τους ήταν τόσο μεγάλη, που το τέλος του παιχνιδιού αυτού πλησιάζει με πολύ ταχύ βήμα. Είναι πλέον θέμα μηνών και το μόνο που αποζητά η χρηματοπιστωτική ελίτ και το εξαγορασμένο πολιτικό προσωπικό και οι δημοσιογράφοι είναι ένα θαύμα της τελευταίας στιγμής. Ήδη, το πολιτικό προσωπικό σιγά-σιγά εξαφανίζεται από το προσκήνιο ή ετοιμάζει την έξοδό του. Ακόμα και ο λαλίστατος υπουργός Οικονομικών ανακοινώνει τα μέτρα με δελτία τύπου. Βρισκόμαστε στη στιγμή που τα ποντίκια εγκαταλείπουν πανικόβλητα το πλοίο λίγο πριν βουλιάξει. Θέλετε απόδειξη; Είδε κανείς τελευταία τον πρωθυπουργό μας; Σε λίγο η ίδια η ύπαρξή του θα αποτελεί προϊόν θρύλου και οι εμφανίσεις του θα αμφισβητούνται από τους περισσότερους ως κακόγουστες φάρσες ή σαν μετεωρολογικά μπαλόνια γεμάτα αέρα κοπανιστό. Αυτό δεν συμβαίνει ήδη σήμερα με όσους ισχυρίζονται πως είδαν ένα βράδυ στον ξάστερο ουρανό ένα UFO, που το πιλοτάριζε κάποιος καραφλομούστακος, που έμοιαζε εκπληκτικά με τον πρωθυπουργό της χώρας;

19 Σεπτεμβρίου 2011

ΕΛΣΤΑΤ: Η συνέχεια της εθνικής προδοσίας!

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία

Το 2009, η ίδια η EUROSTAT, η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, και ο Γερμανός πρόεδρός της Ραντερμάχερ, μαζί με τον πρώην υπουργό Οικονομικών Παπακωνσταντίνου, συνωμότησαν και πλαστογράφησαν τα πραγματικά δημοσιονομικά στοιχεία, διογκώνοντας πλασματικά το δημοσιονομικό έλλειμα σε 15,4% για να πετύχουν την εμπλοκή της Ελλάδας στη διαδικασία του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, τη λήψη μέτρων λιτότητας, την κατοχή της χώρας από τη Γερμανία και την υφαρπαγή του συνόλου του εθνικού πλούτου της. Η συνέχεια είναι αυτή:



Εν αρχή ην το ΔΝΤ για τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ

Του ΚΩΣΤΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010 είχαν περάσει μόλις δύο μήνες από την ώρα που η Ελληνική Στατιστική Αρχή είχε επισήμως πιάσει δουλειά. Την ίδια ημέρα ο πρόεδρός της, χωρίς ακόμα να έχει διακοπεί η υπαλληλική του σχέση με το ΔΝΤ, φέρεται να απέστειλε email στον επικεφαλής του Διεθνούς Ταμείου Πολ Τόμσεν, με το οποίο τον ενημέρωνε για την άμεση ανάγκη τροποποίησης του ιδρυτικού νόμου της Ανεξάρτητης Ελληνικής Αρχής.

Τρεις ημέρες μετά τις πρώτες αποκαλύψεις της «Ε» περί σκόπιμης διόγκωσης του ελληνικού ελλείμματος από την ΕΛΣΤΑΤ, ένα e-mail του προέδρου της προς τον επικεφαλής του ΔΝΤ, τον Οκτώβριο του 2010, ανάβει νέες φωτιές. Αναφέρεται στην άμεση ανάγκη τροποποίησης του ιδρυτικού νόμου της Αρχής, χωρίς να γνωρίζουν το παραμικρό τα μέλη του Δ.Σ. Το e-mail αυτό έφτασε στα χέρια υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ, οι οποίοι το έχουν προσκομίσει στην αρμόδια εισαγγελική αρχή που χειρίζεται το θέμα της ποινικής δίωξης σε βαθμό κακουργήματος εις βάρος του αντιπροέδρου της Αρχής, Νίκου Λογοθέτη, ύστερα από έγκληση του προέδρου Ανδρέα Γεωργίου για παραβίαση της προσωπικής ηλεκτρονικής του αλληλογραφίας.

Η σημερινή αποκάλυψη της «Ε» έρχεται τρεις ημέρες μετά τις καταγγελίες που έκανε στην εφημερίδα μας η Ζωή Γεωργαντά, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και μέλος του Δ.Σ. της Αρχής, περί σκόπιμης διόγκωσης του ελλείμματος στο 15,4 προς τη Eurostat με σκοπό τη λήψη υπερβολικών δημοσιονομικών μέτρων από το ελληνικό οικονομικό επιτελείο.

Στο περιεχόμενο του e-mail, που κατέχουν οι υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ, γίνεται ενημέρωση κυρίως προς τον Πολ Τόμσεν και δευτερευόντως προς το νομικό εμπειρογνώμονα και μόνιμο αντιπρόσωπο της Eurostat, με παραχωρημένο γραφείο στην ΕΛΣΤΑΤ, για περίπου δέκα μήνες από τον Μάιο του '10 μέχρι τον Ιανουάριο του '11 Σουηδό Snorrason. Σ' αυτό τονίζεται η «ιδιαιτέρως ανάρμοστη κατάσταση με κάποια από τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ» και υπερτονίζεται η ανάγκη για άμεση τροποποίηση του νόμου 3832, υπό τον οποίο ιδρύθηκε.

Καθήκοντα

Σκοπός, όπως περιγράφεται, ήταν μεταξύ άλλων να «αποσαφηνιστούν τα καθήκοντα των μελών του Δ.Σ. και κυρίως αυτά του αντιπροέδρου». Η ανάγκη αυτή αναφορικά με τα καθήκοντα του αντιπροέδρου τονίζεται ήδη από την πρώτη παράγραφο. Ο πρόεδρος της Αρχής φέρεται -από το περιεχόμενο του e-mail- να έχει ενημερώσει για τις προτάσεις τροποποίησης τόσο τον Ελληνα τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου όσο και το γενικό διευθυντή της Eurostat Ράντερμαχερ. Σε άλλο σημείο τονίζεται ότι αν κάτι τέτοιο δεν γίνει, «θα κινδυνεύει ολόκληρη η διαδικασία μεταρρύθμισης των ελληνικών στατιστικών (greek statistics)». Και μάλιστα, αν η Ελλάδα δεν θα το έκανε αυτό μόνη της, θα έπρεπε να της το επιβάλει το Ecofin.

Οι υπάλληλοι της ΕΛΣΤΑΤ κρατώντας αυτό το έγγραφο ζήτησαν εξηγήσεις από τον πρόεδρο της Αρχής για τον ατομικό τρόπο λειτουργίας προς ξένες υπηρεσίες για ένα θέμα που αφορά μια ελληνική Αρχή και μάλιστα ανεξάρτητη.

«Ο διορισμός μας δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ του Αυγούστου 2010. Ο πρόεδρος της Αρχής ήταν τότε υπάλληλος του ΔΝΤ και μάλιστα με τυπικά καθήκοντα να ελέγχει την εφαρμογή των μέτρων που έθετε το ΔΝΤ σε υπανάπτυκτες χώρες· έφυγε από αυτό τον Φεβρουάριο του 2011», λένε τώρα κάποια από τα μέλη του Δ.Σ., που καταγγέλλουν ευθέως ότι παρά το γεγονός ότι διορίστηκαν από τη Βουλή, όλες οι προσπάθειες του επικεφαλής της Αρχής ήταν να παραγκωνιστούν και να μη συμμετέχουν στις διαδικασίες επεξεργασίας των στοιχείων του ελλείμματος.

Ο πρόεδρος της Αρχής, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν πήρε θέση επ' αυτού, απεναντίας απείλησε με προσφυγή στη Δικαιοσύνη για υπεξαίρεση προσωπικών δεδομένων. Και τις ίδιες ημέρες προσέφυγε κατ' αγνώστων καταθέτοντας μήνυση στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας Αττικής. Η έρευνα των ηλεκτρονικών ιχνών που ακολούθησε αποκάλυψε τα εξής:

Αφού εκδόθηκε άρση του απορρήτου της επικοινωνίας του αντιπροέδρου της Αρχής, Νίκου Λογοθέτη, διαπιστώθηκαν και καταγράφηκαν οι ip διευθύνσεις από τις οποίες είχε γίνει παράνομη είσοδος στο πρόγραμμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας του προέδρου Ανδρέα Γεωργίου.

Οι διευθύνσεις αντιστοιχούσαν σε τρία διαφορετικά σημεία. Ενα στην Καβάλα, όπου βρίσκεται σπίτι του Ν. Λογοθέτη. Ενα στο σπίτι του στις Αχαρνές Αττικής. Και ακόμα ένα σε μια εταιρεία στον Ασπρόπυργο Αττικής όπου ο αντιπρόεδρος της Αρχής εργαζόταν.

Ηταν γνωστό ότι προερχόταν από τον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα με προτροπή του ίδιου τού τότε υπουργού Οικονομικών θα απασχολούνταν στο πεδίο της «Πιστοποίησης Διαχειριστικής Επάρκειας», κάτι που έκανε και σε άλλους φορείς του Δημοσίου και σε ιδιωτικές εταιρείες.

Ερευνα

Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, τις ημέρες των περασμένων δημοτικών εκλογών έκανε έρευνα στο σπίτι του αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ και κατέσχεσε, σύμφωνα με πληροφορίες, τρεις φορητούς υπολογιστές. Ερευνα έκανε και στην ΕΛΣΤΑΤ.

Ο ίδιος, ο υπό παύση όπως και τα άλλα πέντε μέλη του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ εκτός του προέδρου, αποδίδει την υπόθεση σε σκευωρία, καθώς ισχυρίζεται -σύμφωνα με πληροφορίες- ότι ένας από τους υπολογιστές του ήταν μονίμως ανοιχτός στο γραφείο του, χωρίς κωδικό προστασίας και χωρίς μάλιστα να τον χρησιμοποιεί.

kkyr@enet.gr

17 Σεπτεμβρίου 2011

"Μας αγαπάνε οι Γερμανοί! Σαν φίλοι ήρθανε!"

"Προς τον λαόν της Κρήτης... Καταλαβαίνετε, θα έχουμε καινούργιες εκτελέσεις! Δεν τους λυπάστε τους δικούς σας; Θα κάψουνε την Κρήτη! Όποιος ξέρει, ας μιλήσει. Πρέπει να πιάσουμε τους προδότες. Μας αγαπάνε οι Γερμανοί! Σαν φίλοι ήρθανε! Όποιος ξέρει, ας μιλήσει. Εμπρός λοιπόν! " 
~ Ο Δήμος Σταρένιος στον πιο αξιομνημόνευτο ρόλο της καριέρας του, ως δωσίλογος. Η Χαραυγή της Νίκης (1971)


Η τάσκ φόρς των Γερμανών καταφθάνει για να βρεθεί στο "πλευρό της Έλλαδας" με τη μπάντα του Δήμου και το κόκκινο χαλί να τους υποδέχεται στο κατασκευασμένο από την Siemens αεροδρόμιο. Αρχικά θα λειτουργήσει ωσάν μια νέα Βαυαροκρατία με στόχο να μεταλαμπαδεύσει στους αγροίκους, βάρβαρους, τεμπέληδες, ανίκανους Έλληνες τα φώτα του πολιτισμού και την ηθική ενός ανώτερου Άριου προτεσταντικού νεοφιλελευθερισμού.

Ο ρόλος της νέας αυτής διοίκησης θα είναι να επιστατήσει στη δεύτερη μέσα σε 60 χρόνια υφαρπαγή του εθνικού πλούτου της χώρας από τη Γερμανία, χρησιμοποιώντας της ντόπιες κατασταλτικές δυνάμεις (βλέπε ΕΛΑΣ) για να περιορίσει τις αρχικές αντιστάσεις της ακέφαλης, στερημένης από εναλλακτική ηγεσία, ελληνικής κοινωνίας. Παράλληλα θα επιστατήσει στη δημιουργία των λεγόμενων Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ) στις οποίες θα στήσουν στρατόπεδα εργασίας (Arbeitslager) που θα παρέχουν στις γερμανικές εταιρίες σχεδόν δωρεάν εργατικό δυναμικό, με μηδαμινές παροχές και ασφάλιση. Οι μισθοί της πείνας που θα λαμβάνουν εκεί οι τόφιμοι των νέων Νταχάου, πιθανώς και το μισό πιάτο φαϊ ως παροχή, θα επιτρέψουν στις γερμανικές εταιρίες να γίνουν ανταγωνιστικές των κινέζικων, ζώντας τον νεοφιλελεύθερο Μύθο τους στην Ελλάδα. Αναρωτιέστε ακόμα γιατί μαγείρεψαν τα στοιχεία στην ΕΛΣΤΑΤ, έπειτα από εντολή του Γερμανού διευθυντή της EUROSTAT και του τότε υπουργού Παπακωνσταντίνου, για να αναγκαστεί η Ελλάδα να μπει σε "επιτήρηση", άρα να παραδώσει την εθνική της κυριαρχία;

Αν περάσει δε η πολιτική της Γερμανίας, το επόμενο βήμα είναι να δημιουργηθούν νέες ΕΟΖ κα νέα Arbeitslager σε άλλες χώρες του χρεωκοπημένου Νότου, οι οποίες θα μετατραπούν και εκείνες σε αποικίες της Γερμανίας.

Στην πορεία, όταν θα αρχίσουν να δημιουργούνται σοβαρές ταραχές, καθώς οι Έλληνες δεν θα έχουν ρεύμα, τροφή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και θα αρχίσουν να πεθαίνουν της πείνας κατά εκατοντάδες, η ένδοξη τασκ φορς θα μεταλλαχθεί στον πραγματικό της ρόλο. Ο νέος της ρόλος θα είναι να λειτουργήσει σαν μια νέα Γερμανική Κατοχική Διοίκηση. Η πρώτη της πράξη θα είναι να δημιουργήσει έναν νέο ολοκληρωτικό κατασταλτικό μηχανισμό εισάγοντας γερμανικό και γαλλικό τακτικό στρατό ή πρώην άνεργους Γερμανούς μισθοφόρους και μέλη της γερμανικής αστυνομίας. Η καταστολή σ' αυτή τη φάση θα είναι κτηνώδης και θα θυμίζει έντονα την περίοδο ’41-’44, με μια εσάνς από Ιράκ. Ο πρωταρχικός στόχος θα είναι η υπεράσπιση των ΕΟΖ από τις αντιστασιακές δυνάμεις που θα έχουν δημιουργηθεί έως τότε, η δημιουργία Πράσινης Ζώνης στο κέντρο της Αθήνας και η καταστολής κάθε κοινωνικής αντίδρασης.

Καθώς υποπτεύομαι πως πολλοί Έλληνες ακόμα αγοράζουν το παραμύθι της Ευρώπης των Λαών και τους τρέχουν τα σάλια όταν αναφέρονται στην πολυαγαπημένη τους Ένωση και καθώς αυτή μας τελείωσε και μόνο η Γερμανία έχει μείνει ουσιαστικά, διαβάστε ένα απόσπασμα από το κείμενο του σχετικού άρθρου του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, για να θυμηθείτε την "Άρια" αντίληψη για την κατάκτηση:

Ελλάδα 1941 - 1945
"Στη γερμανική ζώνη η κατάσταση ήταν εξίσου απελπιστική. Η απομύζηση αγαθών, πόρων και αποθεμάτων της χώρας, που καταδίκασε την οικονομία σε απόλυτο μαρασμό και συνακόλουθα τον πληθυσμό σε θανάσιμη πείνα, η καταστροφή της κάθε λογής υποδομής (συγκοινωνίες, κτίσματα), η απάλειψη κάθε ίχνους ελευθερίας, η τρομοκρατία των κατακτητών, οι φυλακίσεις, οι εκτελέσεις και οι εκτοπίσεις συνέθεσαν την εικόνα της ελληνικής εκδοχής της ναζιστικής νέας τάξης πραγμάτων, προκαλώντας την αντίσταση του ελληνικού λαού. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο συνολικός φόρος αίματος του ελληνικού λαού στην περίοδο της Κατοχής τόσο από την πείνα και τις ποικίλες κακουχίες όσο και στο βωμό του απελευθερωτικού αγώνα συνολικά ξεπέρασε, αναλογικά προς τον πληθυσμό της χώρας, τον αντίστοιχο κάθε άλλου λαού της κατεχόμενης Ευρώπης".

Απρίλιος 2014: Οι μοντέρνοι δωσίλογοι, με κουκούλες,
γραβάτες  και κοστούμια βγαίνουν από την Κομαντατούρ,
στο Μέγαρο Μαξίμου. Αμέσως θα κάνουν δηλώσεις στα ΜΜΕ
περί της μεγάλης φιλίας που τρέφουν για τη Γερμανία.
Φήμες λένε πως είναι δημοσιογράφοι, πρώην υπουργοί
και άνεργα πρώην μέλη του κοινοβουλίου, πριν αυτό
καταργηθεί οριστικά ως αντιγερμανικό από τον
ένδοξο Γκαουλάιτερ τον Δεκέμβριο του 2012.
Πιθανώς κάποιοι να πιστεύουν πως αυτή τη φορά οι Γερμανοί είναι φίλοι μας και δεν διέπονται από την αρπαχτικότατα, τον ρατσισμό και την ιδεοληψία των προγόνων τους. Πως τώρα διακατέχονται από μια ευρωπαϊκή αγάπη για την Ελλάδα και θέλουν να τη σώσουν καθαρά από αίσθημα αλληλεγγύης και άλλες τέτοιες ιστορίες με ουράνια τόξα και μονόκερους.

Το σλόγκαν "οι Γερμανοί είναι φίλοι μας" δεν έχει περάσει τυχαία μέσα από τον ελληνικό κινηματογράφο και καταδεικνύει ένα συγκεκριμένο αθάνατο τύπο Έλληνα, τον ραγιά συνεργάτη δωσίλογο. Χωρίς προφανώς να το θέλουν, ο σκηνοθέτης Ντίμης Δαδήρας και ο ηθοποιός Δήμος Σταρένιος απεικονίζουν μια διαχρονική καρικατούρα, που προφανώς εμφανίζεται σε κάθε εποχή. Αυτή η γνώση θα πρέπει να λειτουργεί σαν μια προειδοποίηση και σαν μια υπενθύμιση σε όλους μας: Πως πολλοί γερμανοτσολιάδες και δωσίλογοι επέζησαν από την εθνική εκκαθάριση που ακολούθησε την πρώτη κατοχή, καθώς γλύτωσαν από τα νύχια του ΟΠΛΑ και άλλων συναφών εκτελεστικών αντιστασιακών οργανώσεων, γιατί οι νικητές του πολέμου Αγγλία κα ΗΠΑ θεώρησαν πως θα ήταν χρήσιμοι στην κόντρα τους με τους Σοβιετικούς, τον ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ και την Αριστερά. Το αποτέλεσμα ήταν αυτοί να περάσουν στη μεριά των νικητών του εμφυλίου, αλλά ποτέ να μην έχει γίνει η κάθαρση που τόσο ανάγκη είχε η συλλογική ελληνική ψυχή.

Αντίστοιχα, η πλειοψηφία σχεδόν των ναζί στην Γερμανία γλίτωσαν από τις εκεί εκκαθαρίσεις, καθώς κι εκείνοι θεωρήθηκαν "χρήσιμοι" ενάντια στη σοβιετική αρκούδα. Και στις δύο περιπτώσεις, η δράση τους τελικά ανταμείφθηκε, αντί να τιμωρηθεί κι αυτή σίγουρα η εξέλιξη τους έδωσε μια αίσθηση παντοδυναμίας και μια προσμονή για επιστροφή στην εξουσία.

Το επάγγελμα του μέλλοντος.
Απαραίτητα αξεσουάρ: κουκούλα, σταθερός
δείκτης (μη δείξεις λάθος άτομο) και
υπερβολική αγάπη για τους φίλους
Γερμανούς. Προϋπόθεση για προαγωγή
στη νέα κατοχική κυβέρνηση, στην
πολυπόθητη θέση του καφετζή της
Κομαντατούρ, είναι στο βιογραφικό να
αναφέρεται απαραίτητα η συμμετοχή στο
ευρωκοινοβούλιο και την προώθηση
των γερμανικών συμφερόντων επί 3ετία...
Η θέση του καφετζή είναι η καλύτερη που
μπορεί να αποκτήσει κάποιος μη-Άριος.
(Τουλάχιστον δύο μου έρχονται στο μυαλό
ως υποψήφιοι για τη θέση).
Σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι και τα τέκνα τους, βρίσκουν πλέον την ιστορική τους ευκαιρία να βρεθούν στο προσκήνιο και να ενεργήσουν ξανά με τον μόνο τρόπο που γνωρίζουν. Την κτηνωδία και την προδοσία. Εμείς διεκδικούμε αποζημιώσεις για Καλάβρυτα και Δίστομο, αλλά εκείνοι καγχάζουν δυνατά γιατί ξέρουν πως μας προετοιμάζουν καινούργια Δίστομα, Καλάβρυτα και νέα σκοπευτήρια και εκατόμβες.

Τα σχέδια κατοχής της χώρας μας από μια Γερμανία που ονειρεύεται το Δ΄ Ράιχ και η κτηνώδης μορφή που διαφαίνεται πως αυτή θα πάρει, μας καταδεικνύει ένα πράγμα: Πως οι Γερμανοί ΔΕΝ είναι φίλοι μας. Ποτέ δεν ήταν, ποτέ δεν θα είναι. Τα κούφια αυτά λόγια μόνο απατεώνες και προδότες μπορούν να τα ξεστομίζουν. Ή οι ίδιοι οι Γερμανοί, λίγο πριν τη σφαγή.

Σας αφήνω με τον γνωστό μας πλέον γερμανοτσολιά, ή απλά Γερμανό, her Hatzimarkakis, ο οποίος μας αναλύει την πρώτη φάση της γερμανικής κατοχής. Το σχέδιο, όπως δημοσιεύτηκε, περιλαμβάνει την έλευση 235 ατόμων και αντίστοιχους μεταφραστές, με επικεφαλής τον γκαουλάιτερ "φιλέλληνα" (κατά την προπαγάνδα) Χορστ Ράιχενμπαχ, για να διοικήσουν τη νέα γερμανική αποικία. Η θέση του φίλου μας Χορστ θα είναι να βρίσκεται υπεράνω του μέγα κουίσλινγκ διανοητή και εκτελούντα καθήκοντα διεύθυνσης δημοσίων σχέσεων της Κατοχικής Κυβέρνησης, Γιωργάκη Β΄ του Εξαφανισμένου, αλλά και του κουίσλινγκ Βεζύρη Μπενίτο του Μουλωχτού, που όνειρό του είναι "να τον γνωρίσουν καλά οι Ευρωπαίοι", μήπως γίνει αυτός διευθυντής δημοσίων σχέσεων στη θέση του διευθυντή δημοσίων σχέσεων...



Ατσαλωθήτε, Έλληνες, γιατί έρχονται πολύ δύσκολοι καιροί, με κύριο χαρακτηριστικό την κτηνωδία των "φίλων" και "εταίρων" μας, των Γερμανών, και την προδοσία ορισμένων κατάπτυστων "δικών" μας.

16 Σεπτεμβρίου 2011

Η οικονομία της "διαχείρισης της αντίληψης"!

"Ο ΠΟΛΕΜΟΣ είναι ΕΙΡΗΝΗ, η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι ΣΚΛΑΒΙΑ , η ΑΓΝΟΙΑ είναι ΔΥΝΑΜΗ" 
~ Σλόγκαν του IngSoc, George Orwell, 1984

Ο Μεγάλος Αδελφός σε παρακολουθεί.
Ή τουλάχιστον, αυτό θέλει να νομίζεις...
H σημερινή ελίτ δεν έχει κανένα σκοπό να επιλύσει κανένα πρόβλημα, κυρίως γιατί δεν είναι σε θέση να επιλύσει κανένα πρόβλημα. Το μόνο που προσπαθεί να κάνει είναι να διατηρήσει το κατεστημένο και να παραμείνει σε θέσεις εξουσίας μέσα στην κοινωνία. Εκμεταλλευόμενη δε και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, η ελίτ επιχειρεί να κερδίσει γιγαντιαία ποσά από εικονικό χρήμα, τα οποία θα χρησιμοποιήσει μετά για να εγκαθιδρύσει μια νέο φεουδαρχική οικονομία, με την ίδια στην κορυφή της πυραμίδας.

Ένα από τα βασικά εργαλεία της ελίτ είναι η μαζική καμπάνια "διαχείρισης της αντίληψης", όπως αποκαλεί ευφημιστικά την προπαγάνδα. Ο βασικός στόχος αυτής της προπαγάνδας είναι να πειστεί το κοινό να συνεχίσει να πιστεύει όσο περισσότερο γίνεται στους υπό κατάρρευση θεσμούς και σε μια καταναλωτική οικονομία βασισμένη στο χρέος.


Ο πόλεμος για το μυαλό σου μαίνεται

Άλλοι ευφημισμοί που χρησιμοποιεί το κατεστημένο είναι λχ η λέξη "πειθώ", η οποία πάει χέρι-χέρι με τα πιο σατανικά "διαμόρφωση του περιεχομένου" και "ορισμού του θέματος της συζήτησης". Φυσικά, στην κανονική ελληνική γλώσσα αυτό ορίζεται ως προπαγάνδα. Παρόλα αυτά, το πολιτικό προσωπικό με επικεφαλής τον μέγα διανοητή και σημερινό "πρωθυπουργό" Γιωργάκη Junior, καθότι κατά βάση αμερικανάκια, έχουν πάρει στα χέρια τους εγχειρίδια του Πενταγώνου τα οποία αναφέρονται σε επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου (psy-ops) και πληροφοριακού πολέμου (info war) με τον ευφημιστικό τίτλο "Διαχείριση της Αντίληψης".

Στην Wikipedia μπορούμε να δούμε τον ορισμό της διαχείρισης της αντίληψης (perception management), όπως τον δίνει το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ:

"Οι πράξεις που μεταδίδουν ή/και αποκρύπτουν επιλεγμένες πληροφορίες και σκοπεύουν το κοινό ξένων χωρών με βασικό στόχο να επηρεάσουν τα συναισθήματα, τα κίνητρα και την αντικειμενική τους σκέψη, καθώς επίσης και τα συστήματα πληροφοριών και τους ηγέτες των χωρών αυτών, με στόχο να επηρεάσουν τις επίσημες εκτιμήσεις και στο τέλος να οδηγήσουν σε ξένες συμπεριφορές και επίσημες δράσεις οι οποίες είναι στο συμφέρον των στόχων μας. Με διάφορους τρόπους, η διαχείριση της αντίληψης συνδυάζει την προβολή της αλήθειας, την ασφάλεια των επιχειρήσεων, απόκρυψη και εξαπάτηση και επιχειρήσει ψυχολογικού πολέμου".
Οι βασικοί μηχανισμοί του εγχειριδίου του Πενταγώνου είναι κλασικές προπαγανδιστικές τεχνικές. Ας δούμε ένα μεταφρασμένο απόσπασμα από την Wikipedia:Επίσης στην Wikipedia μπορούμε να δούμε και αυτό:
"Υπάρχουν εννέα στρατηγικές για την διαχείριση της αντίληψης. Αυτές περιλαμβάνουν:
Προετοιμασία – Υιοθέτηση ξεκάθαρων στόχων και η γνώση της ιδανικής θέσης που θέλουμε να έχουν οι άνθρωποι.
Αξιοπιστία – Βεβαιωθείτε πως όλες οι πληροφορίες σας είναι συνεπείς. Χρησιμοποιείτε συχνά προκαταλήψεις ή προσδοκίες για να ενισχύσετε την πειστικότητά σας.
Πολυκαναλική υποστήριξη – Να έχετε πολλαπλά επιχειρήματα και κατασκευασμένα στοιχεία για να ενισχύσετε τις πληροφορίες σας.
Κεντρικός έλεγχος – Δημιουργείστε οργανισμούς όπως υπουργεία προπαγάνδας (στμ Υπουργείο Τύπου) ή γραφεία προπαγάνδας.
Ασφάλεια – Η φύση της παραπλάνησης πρέπει να είναι γνωστή μόνο από λίγους.
Ευελιξία – Η καμπάνια παραπληροφόρησης προσαρμόζεται και αλλάζει ανάλογα με τον καιρό και τις ανάγκες.
Συντονισμός – Ο οργανισμός ή το υπουργείο προπαγάνδας πρέπει να είναι οργανωμένο σε ιεραρχική δομή  για να μπορεί να διατηρεί μια σταθερή και συγχρονισμένη διανομή των πληροφοριών.
Απόκρυψη – Οι αντιφατικές πληροφορίες καταστρέφονται.
Αναληθείς δηλώσεις – Κατασκευάστε την αλήθεια
Πηγή: http://www.ausairpower.net/Deception-IWC6-05-Slides.pdf
Διαχείριση της Αντίληψης:
Το μεγάλο όπλο της ελίτ
Από τα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια πως η διαχείριση της αντίληψης είναι μια ειδικής κατηγορίας προπαγανδιστικής επιχείρησης η οποία έχει βασικό της στόχο να οδηγήσει μακριά από την αλήθεια.

Εδώ τίθεται το ερώτημα γιατί να δεσμεύσει κεφάλαια και πόρους σε μια προπαγανδιστική προσπάθεια που είναι καταδικασμένη να εξοκείλει στα κοφτερά βράχια της πραγματικότητας. Οι λόγοι είναι δύο: Είναι φτηνότερο και είναι λιγότερο επικίνδυνο από την πραγματική αλλαγή, ειδικά επειδή η αλλαγή αυτή δεν είναι προς το συμφέρον της ελίτ. Το κατεστημένο έχει ποντάρει σε ένα τρομερό στοίχημα για να διατηρήσει την σημερινή διαστρωμάτωση και την ιεραρχία του ελέγχου, της δύναμης και του πλούτου. Η πραγματική αλλαγή εμπεριέχει αβεβαιότητα και συνεπώς ρίσκο. Σύμφωνα με αυτό τον τρόπο σκέψης, το χαμηλότερο ρίσκο σαν απάντηση στην μετάβαση είναι να πεισθούν οι άνθρωποι ότι δεν υπάρχει κατάρρευση. Αυτό έχει λιγότερο κόστος από το να συμβεί κάποια πραγματική αλλαγή η οποία μπορεί να αποσταθεροποιήσει το σύστημα.

Όμως  η πραγματικότητα, αντίθετα με την αντίληψη, δεν μπορεί να αλλάξει με την προπαγάνδα και αυτό είναι το αδύναμο σημείο της. Η είδηση πως οι κινέζοι αγοράζουν ιταλικό χρέος και αυτό σώζει την Ευρώπη, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως το χρέος ή η μεγάλη πιθανότητα χρεωκοπία της Ιταλίας θα εξαφανιστεί. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Ελλάδα. Παρόλα τα Μνημόνια, το χρέος της ανεβαίνει με αστρονομικό ρυθμό. Δείτε το ρολόι χρέους της Ελλάδας στο δεξί μέρος της σελίδας. Το χρέος αυξάνεται με γοργό ρυθμό, δεν μειώνεται. Συμπέρασμα: Τα μέτρα δεν λειτουργούν και χειροτερεύουν τα πράγματα, δεν τα κάνουν καλύτερα.

Αυτό αποδεικνύει πως η καμπάνια της ελίτ και του πολιτικού συστήματος πως μπορεί να λύσει σοβαρά προβλήματα της Ευρωζώνης με χρήση μόνο προπαγανδιστικών τεχνικών είναι σίγουρο πως θα αποτύχει. Το παράδειγμα της προπαγάνδας της Ευρωζώνης πως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία δεν θα χρεωκοπήσουν, ενώ στην πραγματικότητα η χρεωκοπία τους είναι αναπόφευκτη.

Δεν πάει κάτι λάθος σε αυτή την εικόνα;
Κι όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα
όπως μας την σερβίρουν τα ΜΜΕ.
Ήλθε ο καιρός να ανοίξουμε τα μάτια μας.
Όπως μας δείχνουν οι χρηματιστηριακές αγορές, κάποιος μπορεί να χειριστεί την ανθρώπινη συμπεριφορά μόνο μέχρι ενός σημείου και βραχυπρόθεσμα: Η ανακοίνωση πως η Ελλάδα σώθηκε ακολουθήθηκε από μια έκρηξη στις αγορές, ύψους 200 ή ακόμα και 300 μονάδων. Σύντομα η πραγματικότητα άρχισε να εισέρχεται ανάμεσα στα ψέματα και να τα ανατρέπει. Τα διαδοχικά κύματα της πραγματικότητας άρχισαν να παρασέρνουν τα κάστρα στην άμμο που είχε κτίσει η επιχείρηση διαχείρισης της αντίληψης. Στο τέλος δεν έμεινε τίποτα και δεν είχε περάσει ούτε μήνας.

Το κατεστημένο στην Ένωση μπορεί να "ορίζει το περιεχόμενο" όσο θέλει. Μπορεί να ανακοινώνει θετικά αποτελέσματα κάθε μισάωρο, διαμέσου των Μερκοζύ. Μπορεί να προβαίνει σε συνεχείς διασώσεις χωρών "για να σωθεί το ευρώ". Στην πραγματικότητα, όλη αυτή η προπαγανδιστική μηχανή δεν μπορεί να μειώσει το ανυπέρβλητο χρέος ούτε κατά ένα ευρώ. Αυτό συνεχίζει ακάθεκτο να αυξάνεται, χάρη στο "θαύμα του συσσωρευόμενου τόκου". Το ασφαλές συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε είναι πως τα κάστρα στην άμμο δεν μπορούν να αντισταθούν στα κύματα της πραγματικότητας.

Τα καλά νέα είναι πως η κατάσταση είναι αδιέξοδη και γι' αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμα. Πολιτικά, μόνο μια λύση είναι βιώσιμη: Η σεισάχθεια. Η κατάργηση όλων των χρεών. Αυτή πρέπει να συνοδευτεί με μια μετάβαση σ' ένα πολιτικό σύστημα που θα ελέγχει την οικονομία. Αρκετά με την τρέλα του νεοφιλελευθερισμού και με τη θρησκεία του χρήματος. Σύντομα η κοινωνία θα πρέπει να αναλάβει δράση.

Την επόμενη φορά που θα ακούσετε τη φράση "αν δεν το κάνουμε, η Ελλάδα θα χρεωκοπήσει" από τα παπαγαλάκια του Mega, του Alter, της ΝΕΤ και του ΣΚΑΪ, θα ξέρετε πλέον πως εκείνη τη στιγμή είστε ο στόχος μιας επιχείρησης ψυχολογικού πολέμου, μιας προσπάθειας να σας διαχειριστούν την αντίληψή σας με καθρέπτες και καπνούς. Αν συνεχίσουμε να τους πιστεύουμε, κακό του κεφαλιού μας.

Η Ελλάδα φταίει για όλα: Ψέματα μέσα σε ψέματα

"Αν πεις ένα αρκετά μεγάλο ψέμα και το επαναλαμβάνεις, οι άνθρωποι θα το πιστέψουν. Το ψέμα μπορεί να διατηρηθεί μόνο σε περιόδους που το Κράτος μπορεί να θωρακίσει του ανθρώπους από τις πολιτικές, οικονομικές ή/και τις στρατιωτικές επιπτώσεις του ψέματος. Συνεπώς είναι ιδιαίτερα σημαντικό για το Κράτος να χρησιμοποιήσει όλες του τις δυνάμεις για να καταπιέσει τη διαφωνία, γιατί η αλήθεια είναι θανάσιμος εχθρός του ψέματος και συνεπώς και κατ’ επέκταση, η αλήθεια είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Κράτους."
~ Joseph Goebbels, Υπουργός Προπαγάνδας του Γ΄ Ράιχ


Το παραμύθι που επικρατεί σήμερα στα παγκόσμια ΜΜΕ είναι πως η Ελλάδα ευθύνεται για όλα τα κακά που πλήττουν τον κόσμο. Οι δηλώσεις που κάνουν διάφοροι λακέδες, συνάδελφοι των δικών μας λακέδων, τακτικά εμπεριέχουν τη λέξη "Ελλάδα" και οι δηλώσεις τους συνοδεύονται πάντα από μια κίνηση του δείκτη του χεριού τους που δείχνει με πάθος προς την κατεύθυνση των νοτίων Βαλκανίων. Μ' αυτό τον τρόπο νανουρίζουν τους δικούς τους πληθυσμούς, που ξέρουν πως κάπου αλλού υπάρχει κάποιος κατώτερος που ευθύνεται για όλα, και κάποια ωραία ημέρα μπορούν να πάνε στην χώρα του για να του αρπάξουν την περιουσία, με τον ίδιο ηρωικό τρόπο που το έκαναν οι πρόγονοί τους. Ποιό Ολοκαύτωμα; Ποιό Δίστομο; Ποιά Καλάβρυτα; Ποτέ δεν έγιναν, θα μας πουν σε λίγο!

Κανείς όμως δεν δείχνει προς την κατεύθυνση του Μανχάταν, εκεί που βρίσκεται η έδρα του εκπροσώπου του απόλυτου κακού επί της Γής, της "επενδυτικής" τράπεζας Goldman Sachs. Όλοι ξεχνάνε πως ήταν η ίδια τράπεζα που "βοήθησε" τον Σημίτη και τα διάφορα λαμόγια δίπλα του (που και σήμερα είναι ακόμα στην εξουσία) να βάλουν τη χώρα μας στην Ευρωζώνη με πλαστά στοιχεία. Για την πράξη της αυτή αμείφθηκε με δισεκατομμύρια ευρώ από τον αδελφό του μεγάλου Γερμανού καθηγητή με το ίδιο επώνυμο και μέγα γκουρού της οικονομίας. Ο τότε "πορδυπουργός" μας, όπως τακτικά αποκαλούσε τον εαυτό του πάνω στα σαρδάμ του η εν λόγω ποντικομαμμή, είναι ξεκάθαρα ο άνθρωπος που μας έβαλε πρώτος σ' αυτό τον εφιάλτη. Διάφορα λαμόγια όπως ο Αλογοσκούφης συνέχισαν το κόλπο και σήμερα η Παπανδρέου & ΣΙΑ ΑΕ το ολοκληρώνει.

Κι όμως πολλά από τα γελοία υποκείμενα που παρέσυραν τη χώρα σ' αυτή την πορεία, όχι μόνο δεν είναι φυλακή, αλλά έχουν σήμερα πόστα στην κυβέρνηση και στο πολιτικό σύστημα. Και ποια κυβέρνηση! Την κατοχική κυβέρνηση του Γιωργάκη του Πατριωτικότερου, η οποία μόλις παρέδωσε τη χώρα στα χέρια του νέου μας Γκαουλάιτερ Χορστ, του διοικητή που έστειλε η Γερμανία για να ελέγχει τη νέα αποικία της.

Το άλλο το ξέρατε; Μας το αποκάλυψε η Κανέλλη σήμερα στην TV. Τα ορυχεία χρυσού της Βορείου Ελλάδας ανήκουν κατά ένα μικρό ποσοστό στον Μπόμπολα και κατά ένα μεγάλο ποσοστό σε εταιρίες που ελέγχει η Goldman Sachs. Αναρωτιέστε λοιπόν γιατί η τράπεζα αυτή έδινε δάνεια στον Σημίτη, τον Χριστοδουλάκη, τον Αλογοσκούφη και τον Παπακωνσταντίνου με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο και όταν πλέον το χρέος της χώρας έφτασε στο σημείο να χρειάζεται δάνεια μόνο και μόνο για να πληρώνει τους τόκους των προηγούμενων δανείων, η καλή αυτή τράπεζα αύξησε τα επιτόκια κατά πολύ; Η Ελλάδα δεν άντεξε το συσσωρευμένο χρέος και πάνω στην αναμπουμπούλα η Goldman Sachs πήρε αυτό που ήθελε. Τώρα έχει κάνει δικά της τα ορυχεία χρυσού της χώρας και πιθανώς και τα αποθέματά του ελληνικού χρυσού. Σήμερα ο χρυσός της Ελλάδας δεν ανήκει στους Έλληνες, αλλά σε διάφορα τραπεζικά λαμόγια. Και τον απέκτησαν επειδή είχαν συνενόχους διάφορους ντόπιους λακέδες που μπήκαν στην πολιτική για να τους υπηρετήσουν πιστά.

Τί να κάνετε γι' αυτό; Το αυτονόητο. Πλέον είμαστε σε πόλεμο και όποιος επιθυμεί να συνεχίσει να είναι παθητικός σ' αυτά που συμβαίνουν γύρω του, γιατί βλέπει Mega, Alter και ΣΚΑΙ και νιώθει λίγο ανήμπορος και φοβισμένος, ας σκεφτεί πόσο φοβισμένος θα είναι όταν θα εισβάλουν Γερμανοί μισθοφόροι για του αρπάξουν τα πάντα από το σπίτι του για πλιάτσικο. Αν φυσικά έχει σπίτι μέχρι τότε και δεν περάσει τις τελευταίες του μέρες άστεγος μαζί με την οικογένειά του. Καιρός να ξυπνήσετε τώρα, Έλληνες. Μας παίρνουν τα πάντα, ακόμα και την ίδια
μας τη ζωή. Αν δεν κάνουμε κάτι, θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Και το πιο σημαντικό που δεν έχουμε καταλάβει ακόμα: Δεν έχουμε τίποτε να χάσουμε πια. Εκείνοι έχουν να χάσουν τα πάντα.

15 Σεπτεμβρίου 2011

Φόροι μέσω ΔΕΗ: Η κλιμάκωση του ταξικού πολέμου κατά της ελληνικής κοινωνίας


Ρολόγια και λογαριασμοί της ΔΕΗ:
Τα νέα όπλα μαζικής κοινωνικής καταστροφής.
Το ηλεκτρικό ρεύμα είναι ένα κοινωνικό αγαθό και η βάση του πολιτισμού μας. Η απειλή της διακοπής του σαν μέσο εκβιασμού και εκφοβισμού έναντι είσπραξης εκτάκτων φόρων, αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και αποτελεί πολεμική πράξη, καθώς επίσης και απόπειρα πολιτισμικής και κοινωνικής γενοκτονίας. Η στέρηση του ηλεκτρικού ρεύματος στον μοντέρνο πολιτισμό είναι πράξη αντίστοιχη της στέρησης τροφής και νερού και μέσο βασανισμού. Οι υπεύθυνοι αυτής της πράξης θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες τους για το μονοπάτι που επέλεξαν να ακολουθήσουν, πράγμα που θα οδηγήσει, εκ των πραγμάτων, ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας στη στέρηση πρόσβασης του ρεύματος και στη βίαιη επιστροφή του βιοτικού της επιπέδου σε συνθήκες 17ου Αιώνα. Δεν είμαστε μια νέα Αργεντινή, είμαστε ένα νέο Νταχάου.

Η κίνηση Βενιζέλου για ενσωμάτωση ενός έκτακτου αυξημένου κεφαλικού φόρου μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, υπό την απειλή διακοπής της ηλεκτροδότησης αν αυτοί δεν πληρωθούν έγκαιρα, δείχνει το μέγεθος της κτηνωδίας που εξελίσσεται αυτό τον καιρό στη χώρα μας, σε βάρος του ελληνικού λαού. Πλέον, όλα όσα λέγαμε μέσα από αυτό το ιστολόγιο, επιβεβαιώνονται: Η κυβέρνηση αυτή είναι εχθρική ενάντια στον ελληνικό λαό και έχει προβεί στην κήρυξη εμφύλιου ταξικού πολέμου κατά του συνόλου των κοινωνικών τάξεων. Ο μοναδικός της στόχος είναι να εξασφαλίσει τις πληρωμές προς τους τραπεζίτες, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας θα πεθάνει από την πείνα.

Κτηνώδεις φάτσες με κροκοδείλια δάκρια μας αναγγείλουν πως τα μέτρα είναι "άδικα αλλά αναπόφευκτα" και πως δεν ευθύνονται οι ίδιοι καθώς αυτά προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ίδιες κτηνώδεις φάτσες, με τα πονηρά νεκρά γυάλινα μάτια και τις πρησμένες κοιλιές από το φαγοπότι, δηλώνουν με θράσος πως θα κόψουν το ρεύμα στους Έλληνες, αν δεν πάρουν τα χρήματα που θέλουν. Μπήκαμε στην εποχή που οι γουρουνόφατσες θεωρούν πως νομιμοποιούνται να προβαίνουν ατιμώρητοι σε πλιάτσικο του συνόλου του πλούτου της κοινωνίας.

Στο άμεσο μέλλον η παροχή ρεύματος θα είναι προνόμιο
των υπηρετών της κατοχικής κυβέρνησης.
Λίγοι θα το έχουν, ενώ οι υπόλοιποι θα ζούμε στο σκοτάδι. 
Φυσικά δεν τους περνάει από το μυαλό πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν σε κάτι τέτοιο, όταν μετά βίας πληρώνουν, ή δεν πληρώνουν, το νοίκι και το ρεύμα τους, τα οποία είναι ήδη γελοία αυξημένα για την οικονομική κατάσταση του καιρού. Για τις γουρουνόφατσες, αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να εξαφανιστούν, να μείνουν άστεγοι, να πεθάνουν. Δεν τους ενδιαφέρει, γιατί οι ίδιοι έχουν εξασφαλίσει το μέλλον τους, υπηρετώντας πιστά τους εισβολείς.

Δεν περιμένω από τον ελληνικό λαό να κάνει τίποτε ακόμα. Ο ραγιαδισμός και η άκρατη ευρωλιγούρα είναι πλέον ριζωμένες μέσα σε πολλούς από εμάς. Η κοινωνία δεν έχει καταλάβει τίποτε και πιθανώς θα αργήσει να αντιδράσει, παρόλο που πλέον βρίσκεται σε συνθήκες πολέμου. Σ' αυτό φταίνε κυρίως τα ξεπουλημένα ΜΜΕ που λειτουργούν ως αναισθητικό, με στόχο να κλαπεί ανενόχλητα το σύνολο του κοινωνικού πλούτου.

Ο φόβος πως αν κάποιος αντιδράσει θα χάσει τη βολή του, τη δουλειά του, τα κεκτημένα του, το μέλλον του, γιατί μπορεί το υπό κατοχή κράτος να τον στείλει φυλακή, τον παραλύει. Μένει θεατής στις ραγδαίες εξελίξεις, χωρίς να συνειδητοποιεί πως τα έχει χάσει ήδη και πως δεν έχει κανένα μέλλον. Πως οι εισβολείς τα έχουν βάλει στον στόχαστρό τους, και θα του τα αρπάξουν όσο παραμένει παθητικός. Απεναντίας, η παθητικότητα ερεθίζει τους πλιατσικολόγους και τους λακέδες τους κι αυτοί γίνονται ολοένα πιο θρασείς, ολοένα πιο επικίνδυνοι, ολοένα πιο θανατηφόροι.

Η κοινωνία είναι πλέον πρόβατο επί σφαγή στα νύχια κάθε κερδοσκόπου και κάθε λακέ κερδοσκόπων. Η πράξη αυτή εκ μέρους του "υπουργού" Βαγγέλη Βενιζέλου (προσωπικά δεν του αναγνωρίζω πλέον τον τίτλο αυτό, καθώς δεν τηρεί τον όρκο που έδωσε) αποτελεί την επίσημη κήρυξη πολέμου της ληστοσυμμορίας Παπανδρέου κατά της ελληνικής κοινωνίας.

14 Σεπτεμβρίου 2011

Η τελευταία πράξη του δράματος της διάλυσης της Ευρώπης


Ο ευρωπαϊκός πύργος της Βαβέλ καταρρέει.
Οι Ευρωπαίοι δεν έμαθαν τίποτε από την ιστορία αυτή.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και οι γελοιότητες της κυβέρνησης Παπανδρέου, αλλά και η απελπισία στα πρόσωπα του πολιτικού μας προσωπικού, δείχνουν περίτρανα πως αυτό το κακοπαιγμένο παραμύθι φτάνει στο τέλος του και μια νέα, απείρως σκοτεινότερη και πιο επικίνδυνη εποχή ξημερώνει για τους κατοίκους αυτής της χώρας.

Το Bloomberg δημοσίευσε άρθρο στο οποίο προβλέπει 98% πιθανότητα χρεωκοπίας για το ελληνικό δημόσιο. Το 2% είναι προφανώς για να καλυφθεί το γεγονός πως η χώρα μας έχει ήδη χρεωκοπήσει από την εποχή της "επιλεκτικής χρεωκοπίας" και πως τα διεθνή νεοφιλελεύθερα λαμόγια διαισθάνονται ότι δεν μπορούν να πάρουν πολλά ακόμα αρμέγοντας την πρώην χώρα μας κατά τη διάρκεια του επιθανάτιου ρόγχου της. Αιωνία της η μνήμη.

Δείτε το απόσπασμα: 
Greece has a 98 percent chance of defaulting on its debt in the next five years as Prime Minister George Papandreou fails to reassure investors his country can survive the euro-region crisis.
Μετάφραση: Η Ελλάδα έχει 98% πιθανότητα χρεωκοπίας και αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους της μέσα στα επόμενα 5 χρόνια καθώς ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου απέτυχε να πείσει τους επενδυτές πως η χώρα του μπορεί να επιβιώσει της κρίσης στην Ευρωζώνη.


Η Ευρωπαϊκή Ένωση καταρρέει

Όλα αυτά μας δείχνουν πως η οικονομική και γραφειοκρατική ευρωελίτ θεωρεί πως μπορεί να κουμαντάρει τη χρεωκοπία της Ελλάδας και τις επερχόμενες χρεωκοπίες και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, καθώς επίσης και την κατάρρευση του ευρωπαϊκού και διεθνούς τραπεζικού συστήματος, με μέτρα που περιλαμβάνουν πολλά ευχολόγια, κολλητική ταινία, επικοινωνιακό χειρισμό και διάσωση από τους Κινέζους (που διέσωσαν ξανά προσωρινά την Ένωση επεμβαίνοντας με διάσωση της έτοιμης για κατάρρευση Ιταλίας, για να σώσουν το Γουάν).

Η αλήθεια είναι όμως πως η Ευρωπαϊκή Ένωση ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι προς τον γκρεμό με άλλες, προηγούμενες από αυτή συνομοσπονδίες, οι οποίες απέτυχαν ακριβώς για τους ίδιους λόγους: Δεν υπάρχει διάθεση, ιδεολογία ή δυνατότητα για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, αλλά και η ευρωπαϊκή πολιτική είναι όμηρος του τραπεζικού καρτέλ. Αντίθετα, τα πλεονασματικά κράτη της Ένωσης, όπως η Γερμανία, θεώρησαν πως ήρθε η ιστορική τους στιγμή για να κυριαρχήσουν πάνω σε όλους τους άλλους μέσω των εξαγωγών τους (κάτι που σημαίνει εισροή κεφαλαίων από τις οικονομίες των χωρών αυτών), αλλά και του χρέους που δημιουργούν αυτές εξαγωγές στις περιφερειακές ευρωπαϊκές χώρες. Καθώς το αποτυχημένο πείραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης βασίζεται θεμελιακά στο νεοφιλελεύθερο αξίωμα πως οι ιδιωτικές τράπεζες θα πρέπει να παρεμβάλλονται σε κάθε συναλλαγή με κάποιας μορφής δάνειο, αυτό σημαίνει πως το χρέος των ελλειμματικών χωρών σ' αυτό το παιχνίδι ελεύθερου εμπορίου μέσα στην Ευρώπη αυξάνεται εκθετικά χάρη στον τόκο που μπαίνει πάνω σ' αυτά τα δάνεια και καθίσταται έτσι μη-βιώσιμο.

Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου:
Το συβολικό τέλος της σοβιετικής αυτοκρατορίας,
η αρχή της ανόδου της Γερμανίας, αλλα και η αρχή
του τέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης...
Αντίθετα από το παραμύθι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή μιας χαλαρής οικονομικής συνομοσπονδίας η οποία αντί για ένωση λαών αποδείχτηκε ένωση τραπεζών αλλά και φυτώριο κάθε λογίς λαμογιάς, οι μόνες ενώσεις κρατών που τείνουν να διαρκούν στον χρόνο είναι οι αυτοκρατορίες. Αυτές όμως οι ενώσεις είναι καταρχήν πολιτικές και μέσα σ' αυτές κάθε λογίς διαφορετικοί άνθρωποι και συστήματα δουλεύουν σε συνέργεια, με έναν αυτοκράτορα στο κέντρο να επιβάλει κατευθύνσεις και λειτουργίες.

Το πρόβλημα με την ΕΕ είναι πολύ απλό: Όταν η σοβιετική αυτοκρατορία κατέρρευσε, όχι πολύ καιρό πριν, όλες οι πρώην επαρχίες της αποσχίστηκαν και έτρεξαν να γίνουν μέλη της ΕΕ. Η Ένωση των 12 τότε χωρών, ανόητα όπως αποδείχτηκε και αυτοκαταστροφικά, τις δέχτηκε όλες για να περιορίσει την επιρροή της Ρωσίας και για ν' ανοίξει νέες προσοδοφόρες αγορές στη Γερμανία. Κατ' αυτό τον τρόπο η ΕΕ διπλασιάστηκε σε μέγεθος και η πολιτική αξία των περιφερειακών χωρών, όπως η Ελλάδα, έπεσε σημαντικά. Παράλληλα, όμως, και οι δύο μεγάλες χώρες της Ένωσης, η Γερμανία και η Γαλλία, υπέστησαν σημαντική μείωση της πολιτικής τους δύναμης μέσα σε έναν αχταρμά από 24 κράτη, τα περισσότερα από τα οποία δεν είχαν καμία συνάφεια μεταξύ τους. Φυσικά όλα έγιναν στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, του κέρδους και του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Όλα αυτά οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση όπου οι περιφερειακοί εταίροι μιας ανοργάνωτης και ανολοκλήρωτης μη-ένωσης παλεύουν με γιγαντιαία χρέη, τα οποία τις οδηγούν από χώρες του πρώτου κόσμου στον τρίτο, κατευθείαν κάτω από το επίπεδο αφρικανικών χωρών. Η μόνη χώρα που απομένει να διαθέτει εθνικό πλούτο είναι η Γερμανία. Αυτή είναι πλέον διχασμένη ανάμεσα στο να επανιδρύσει το Δ΄ Ράιχ, διαβλέποντας μιαν υποτιθέμενη ιστορική στιγμή για την ίδια, ή να πληρώσει για να σώσει όχι μόνο την Ελλάδα, της οποίας το χρέος είναι μηδαμινό σε σχέση με άλλων χωρών, αλλά για όσους βρίσκονται σε δύσκολη θέση, δηλαδή όλους.

"Κάνε πως διαφωνούμε, μας παίρνουν φώτο".
Οι Γερμανοί ψηφοφόροι, ιδιαίτερα όσοι διαβάζουν φανατικά Bild και Spiegel, το μισούν αυτό. Θεωρούν πως τα χρήματα που απέκτησε η Γερμανία μέσω της βιομηχανίας της, καταχρεώνοντας όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης, είναι δικά τους και μόνο δικά τους. Το ζήτημα είναι πολιτισμικό και θρησκευτικό. Είναι προτεστάντες και πιστεύουν πως ο Θεός τους ανταμείβει για τη σκληρή δουλειά τους. Θεωρούν πως η επιτυχία της Γερμανίας τα τελευταία 10 χρόνια είναι προϊόν σκληρής δουλειάς, δικής τους και μόνο.

Οι μισθοί που παίρνουν οι Γερμανοί, αν και μειωμένοι πια καθώς ο νεοφιλελευθερισμός έβαλε χέρι και σ' αυτούς, κατά τους Γερμανούς οφείλονται στο ότι παράγουν επιτυχημένα βιομηχανικά προϊόντα, χωρίς να τους ενδιαφέρει ουσιαστικά πού πάνε αυτά. Δεν τους ενδιαφέρει ότι τα χρήματα αυτά αποκτήθηκαν χάρη στο πλεόνασμα της οικονομίας τους σε βάρος κάποιων άλλων χωρών. Δεν τους ενδιαφέρει πως η ΕΕ έχει στηθεί με σκοπό να ωφεληθούν οι γερμανικές τράπεζες και εταιρίες.

Δεν τους ενδιαφέρει στο ελάχιστο πως χώρες όπως η δική μας στήριξαν τη βιομηχανία τους και την οικονομία τους. Δεν τους ενδιαφέρει πως το ελληνικό δημόσιο αποτελεί, λόγου χάρη, τον καλύτερο πελάτη της Siemens κι αυτό όχι λόγω της ποιότητας των προϊόντων της, αλλά κυρίως λόγω του γιγαντιαίου συστήματος διαφθοράς που έστησε η εταιρία αυτή στην Ευρώπη.

Οι ημιμαθείς Γερμανοί ψηφοφόροι δεν θυμούνται την ιστορία τους ούτε πλέον τα ολοκαυτώματα που διέπραξαν οι πρόγονοί τους. Μαθαίνουν ξανά να μισούν τους άλλους, τους ξένους, τους διαφορετικούς. Τους τεμπέληδες, διεφθαρμένους και άχρηστους, που απειλούν το βιοτικό τους επίπεδο, το οποίο κέρδισαν με πολύ κόπο. Διαβάζουν με προσοχή όσα τους λέει η προπαγάνδα της Μέρκελ και του κόμματός της. Οι ξένοι φταίνε. Μας κλέβουν τα χρήματά μας. Μας κλέβουν τον Ζωτικό Χώρο μας. Δεν είναι Γερμανοί, άρα δεν αξίζουν ευημερίας.

Φυσικά, στην πραγματικότητα και οι Γερμανοί ψηφοφόροι, όπως και οι Έλληνες και οι Γάλλοι και οι Φιλλανδοί, δεν έχουν καταλάβει πως το χρέος που καλούνται να πληρώσουν δεν είναι "εθνικό", αλλά καταρχήν χρέος των τραπεζών, το οποίο το μετακυλούν σ' εκείνους. Όταν χρεωκοπήσει η Ελλάδα, οι αδύναμες ευρωπαϊκές τράπεζες θα καταρρεύσουν. Σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί αυτό, τα λαμόγια του διεθνούς χρηματοπιστωτικού τομέα θα στραφούν στους Γερμανούς φορολογούμενους για μια τελευταία αρπαχτή, για το μεγάλο τελικό colpo grosso. Κανείς δεν γλιτώνει από την επιδρομή κατά των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Προσοχή! Πέφτεεεεεεεει!
Όμως το μεγάλο μυστικό είναι πως η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χρεωκοπημένη χώρα της Ευρωζώνης. Είναι και η Ιταλία, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Είναι η Ισπανία. Είναι το σύνολο της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Αλλά το πιο σημαντικό, οι μεγάλες της τράπεζες είναι χρεωκοπημένες. Πάρτε για παράδειγμα τις τρεις μεγάλες γαλλικές τράπεζες BNP Paribas, Société Générale και Crédit Agricole. Και οι τρεις συνολικά κατέχουν 42 δις ευρώ ελληνικών ομολόγων και ιδιωτικού χρέους, έναντι 25 δις ευρώ ελληνικού χρέους που κατέχουν οι μεγάλες γερμανικές τράπεζες και 10,2 δις ευρώ που κατέχουν οι βρετανικές.

Όμως αυτό δεν φτάνει. Οι γαλλικές τράπεζες κατέχουν πάνω από 140 δις ευρώ ισπανικού χρέους και σχεδόν 400 δις ευρώ ιταλικού χρέους! Το συνολικό χρέος (η έκθεση) των γαλλικών τραπεζών ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των 4,7 τρισεκατομμυρίων ευρώ ή το 250% του ΑΕΠ της Γαλλίας! Αν ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στη συνολική χρηματιστηριακή αξία των τριών αυτών τραπεζών, αυτή ανέρχεται στα 44 δις ευρώ, δηλαδή λίγο περισσότερο από το ελληνικό χρέος προς αυτές. Με λίγα λόγια, ίσα-ίσα που το καλύπτουν. Αλλά η έκθεσή τους στο ιταλικό χρέος είναι 7 φορές η χρηματιστηριακή αξία τους και η συνολική τους έκθεση 78 φορές περισσότερο!

Ποιό αρρωστημένο μυαλό επέτρεψε στις τράπεζες να αγοράζουν χρέος χωρίς αντίκρισμα, ώστε τώρα να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν; Πείτε μου λοιπόν, πώς θα σωθούν οι γαλλικές τράπεζες; Δεν θα σωθούν και η οικονομία της Ευρώπης είναι αυτή τη στιγμή υπό κατάρρευση.

Αιωνία σου η μνήμη, Ελλάδα. Αιωνία σου η μνήμη, Ευρωπαϊκή Ένωση. Αιωνία σου η μνήμη, δυτικέ νεοφιλελευθερισμέ.