"Πιστεύω πως τα τραπεζικά ιδρύματα είναι πιο επικίνδυνα για τις ελευθερίες μας από τακτικούς στρατούς. Αν ο αμερικανικός λαός επιτρέψει ποτέ στις τράπεζες να ελέγχουν την έκδοση χρήματος, πρώτα μέσω πληθωρισμού, μετά μέσω αποπληθωρισμού, οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις που θα φυτρώσουν γύρω [από τις τράπεζες] θα αποστερήσουν τον λαό από κάθε περιουσία, μέχρι τα παιδιά του να ξυπνήσουν άστεγα στην ήπειρο που κατέκτησαν οι πατεράδες τους. Το δικαίωμα της έκδοσης χρήματος θα πρέπει να αφαιρεθεί από τις τράπεζες και να επιστρέψει στο λαό, στον οποίο δικαιωματικά ανήκει." ~ Tomas Jefferson (1743-1826), 3ος Πρόεδρος των ΗΠΑ
 |
| Ο οικονομικός Αρμαγεδδών θα προέλθει από την επερχόμενη κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η ανθρωπότητα θα πληγωθεί ανεπανόρθωτα από την καθολική επικράτηση της απληστίας, της αήθειας και του κυνισμού που αυτό εκπροσωπεί. |
Στον παλαβό κόσμο του 21ου αιώνα, το χρήμα υπάρχει και λειτουργεί μέσα σε ένα παράδοξο κενό. Στο κενό που δημιουργεί η ανυπαρξία πολιτικής, νομικής, οικονομικής, κοινωνικής και ηθικής νομιμοποίησης. Σε αυτό το περιβάλλον το χρήμα λειτουργεί μόνο και εφόσον συντρέχει μια προϋπόθεση: Να λειτουργούν ανεμπόδιστα τα καπιταλιστικά συστήματα. Αν κάποιο από αυτά σκοντάψει ή αποτύχει, το χρήμα μετατρέπεται στην πραγματική του φύση, αυτή του κοπανιστού αέρα και εξαφανίζεται σε ένα μεγάλο σύννεφο σκόνης!
Το μοντέρνο χρήμα, βλέπετε, είναι νούμερα και δεν είναι κάτι το χειροπιαστό. Είναι ηλεκτρόνια που κινούνται μέσα σε δίκτυα υπολογιστών. Για αυτό το λόγο δεν ανταποκρίνεται σε καμία άλλη αξία πέρα από εκείνη που επιβάλει ο διαχειριστής των συστημάτων αυτών στους υπόλοιπους. Και οι διαχειριστές του συστήματος είναι πλέον οι ιδιωτικές κεντρικές τράπεζες και οι μεγάλες σκιώδεις επενδυτικές τράπεζες.
Η μόνη ανταπόκριση με την πραγματικότητα που έχει το χρήμα είναι κάποια κομμάτια χαρτί, τα χαρτονομίσματα, που αποτελούν μόνο ένα ελάχιστο κλάσμα από το σύνολο του χρήματος που κυκλοφορεί στην οικονομία και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το χρήμα έχει πλέον καταλήξει να βρίσκεται εκτός κοινωνίας, εκτός πολιτείας, εκτός νομιμότητας και εκτός πραγματικότητας.
Όμως ακόμα και αυτά τα χαρτονομίσματα που αποτελούν το επίσημο εθνικό χρήμα δεν εξαρτώνται από κάποιες πραγματικές αξίες, αλλά από το πόσο μεγάλη ζήτηση έχουν τα "πάγια", που είναι για τους τραπεζίτες τα ποσά που τους χρωστάνε οι υπόλοιποι. Αν οι οφειλέτες σταματήσουν να ανταποκρίνονται σε αυτό το χρέος, άρα χρεωκοπήσουν, η αξία των παγίων που χρησιμοποιούνται από τις τράπεζες για να "κεφαλαιοποιήσουν" το χρέος προς αυτές μειώνεται και στο τέλος εξαφανίζεται. Άρα δεν μπορούν να δώσουν πολλά νέα δάνεια και τότε παρουσιάζεται ένα φαινόμενο ντόμινο. Σταδιακά όλοι οι οφειλέτες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο χρέος και ο ένας μετά τον άλλο σταματάνε να πληρώνουν ώσπου το σύστημα να καταρρεύσει.
Η τελική κρίση του καπιταλισμού αρχικά ξεκίνησε από την κατάρρευση των αγορών ακινήτων. Στην Αμερική, στην Ευρώπη, στην Ελλάδα γίναμε μάρτυρες του ίδιου επαναλαμβανόμενου έργου. Η επίπλαστη ευημερία του καταναλωτισμού και του εικονικού χρήματος έφερε μια έκρηξη στην αγορά ακινήτων, όπου προσφέρθηκε ένας πρωτοφανής στα χρονικά αριθμός ακινήτων. Οι αγοραστές ανταποκρίθηκαν παίρνοντας φτηνά δάνεια, τα οποία τους ήταν και είναι αδύνατο να εξυπηρετήσουν. Αποτέλεσμα ήταν η κατάρρευση των αγορών ακινήτων σε όλο τον κόσμο και η δημιουργία του βασικότερου μηχανισμού καταστροφής του εικονικού χρήματος στην εποχή του τέλους του καπιταλισμού.
Τα χρηματιστήρια είναι πλέον ζώνες φρίκης και πανικού. Υπάρχουν μέρες που ακούμε για εξαφάνιση πολλών δεκάδων δις ευρώ σε λίγες μόνο ώρες. Αυτό προκαλεί "φόβους" στις χρηματαγορές, πράγμα που οδηγεί σε ακόμα περισσότερη καταστροφή χρήματος.
Αυτό που φοβούνται όλοι όσοι εμπλέκονται με τις αγορές είναι πως τα "πάγια" που αποτελούν τη βάση αυτής της οικονομίας, δηλαδή το χρέος των άλλων, το οποίο οι τράπεζες έχουν φτάσει να το χαρακτηρίζουν ως "κεφάλαιο", θα μετατραπούν ξαφνικά σε άχρηστες αξίες. Αν αυτό συμβεί, οι τράπεζες θα βρεθούν στην... ευχάριστη θέση να μοιράζουν μαγικά χαρτιά υγείας τα οποία ναι μεν θα βαφτίζουν χρήμα, αλλά στην πραγματικότητα θα χρησιμοποιούνται ως μέσο ατομικής καθαριότητας και όχι ως εργαλείο συναλλαγών. Αποτέλεσμα η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.
Αυτή η διαδικασία και η πρώτη κατάρρευση ξεκίνησαν το 2008. Η απάντηση του παγκόσμιου τραπεζικού καρτέλ και της κοσμοπολίτικης οικονομικής ελίτ ήταν να πιέσουν τους εξαγορασμένους πολιτικούς να υπονομεύσουν τα εθνικά κράτη και να εφαρμόσουν πρωτοφανείς πολιτικές οι οποίες έχουν να κάνουν με τον καννιβαλισμό του συλλογικού πλούτου ολόκληρων εθνών.
 |
| Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές αποτελούν το προσάναμμα για την λαίλαπα που κατακαίει την οικονομία. Το χάρτινο χρήμα αποτελεί το καύσιμο που θα επιτρέψει στις πυρκαγιές να εξαπλωθούν απ' άκρη σε άκρη στον πλανήτη. |
Αυτός ο φαύλος κύκλος δεν έχει τέλος... Από εδώ και πέρα θα συνεχιστεί να υφίσταται όσο υφίστανται οι τράπεζες-βαμπίρ ή μέχρις ότου αυτό που θα έχει απομείνει από το ελληνικό κράτος σταματήσει τον ανελέητο πόλεμο που έχει εξαπολύσει ενάντια στους ίδιους του τους πολίτες, οι οποίοι βλέπουν πια έντρομοι τις δουλειές τους να εξαφανίζονται ή να έχουν μεταφερθεί αλλού.
Η οικονομική επίθεση δεν σταμάτησε στην Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή έχει επεκταθεί και στην Ιταλία, όπου και εκεί, εντελώς τυχαία, είχαμε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, κατάλυση του πολιτεύματος και ανάληψη της εξουσίας από έναν τραπεζίτη-ηγεμόνα, στα πρότυπα της δικής μας χώρας. Και τίποτα δεν σταματάει εδώ: Έπονται Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Ολλανδία, Σλοβενία, Αυστρία, Ουγγαρία και κάνα δυό χώρες που θα μάθουμε στην πορεία.
Προς το παρόν, τα οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής έχουν αποδειχτεί αποτελεσματικά και πολύ προσοδοφόρα. Τα τραπεζικό καρτέλ τρίβει τα χέρια του με ευχαρίστηση για τις κινήσεις των πρακτόρων του – παύλα – πολιτικών, οι οποίοι επιχειρούν να ερημώσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες για λογαριασμό των αφεντάδων τους και να τους εξασφαλίσουν μια απόλυτη εξουσία μετά την επόμενη μέρα της καταστροφής.
Αυτό και μόνο είναι η απόλυτη απόδειξη πως το σύνολο του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι στην ουσία ένα ξένο παρασιτικό σώμα, ένα καλαμάρι-βαμπίρ, το οποίο έχει προσκολληθεί στο πρόσωπο της ανθρωπότητας. Αυτό το ξένο σώμα απομυζά την ανθρωπότητα και εξαντλεί το σύνολο των πόρων του περιβάλλοντός μας. Οι τελευταίες κινήσεις αυτού του παρασίτου αποτελούν πλέον ένα ξεκάθαρο casus belli για τα έθνη και τις κοινωνίες, που δεν έχουν να αντιμετωπίσουν απλά κάποια ιδιωτικά συμφέροντα, αλλά έναν κτηνώδη ολοκληρωτισμό που τρέφεται από την καταστροφή, τη φτώχεια, τη μιζέρια, την κατάλυση της ζωής.
Ακόμα δεν έχουμε καταλάβει οι περισσότεροι πως η επικράτηση των τοκογλύφων και των κερδοσκόπων όλα αυτά τα χρόνια από εδώ και πέρα ισοδυναμεί με πολλά Ολοκαυτώματα μαζί. Πρόκειται για την επικράτηση της πλέον καταστροφικής δύναμης που έχει εξαπολυθεί ποτέ σε αυτόν τον πλανήτη, της απληστίας. Η μόνη ελπίδα που έχει πλέον το ανθρώπινο είδος για να επιβιώσει αυτού του παρασιτικού οργανισμού είναι να τον αποτινάξει από πάνω του και να εκριζώσει τις υποδομές του από την πραγματική οικονομία. Τα δε ιδρύματα που θα αντικαταστήσουν τις τράπεζες και θα παρεμβάλλονται στη διακίνηση του πλούτου των κοινωνιών δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτραπεί να περιέλθουν ξανά σε ιδιωτικά χέρια και συμφέροντα. Οι κοινωνίες θα πρέπει να οπλιστούν και να μην επιτρέψουν να ξανασυμβεί αυτό. Πρόκειται για ένα βασικό δαρβίνειο σκαλοπάτι στην πορεία της εξέλιξής μας σαν είδος. Αν το ξεπεράσουμε, τότε θα επιβιώσουμε. Αν το αφήσουμε ανεξέλεγκτο να μας κατασπαράξει, τότε σύντομα το είδος μας θα εξαφανιστεί.
