Καλώς ορίσατε στη Νέα Αταξία Πραγμάτων

"Το έλλειμμα της Ελλάδας, είναι το πλεόνασμα της Γερμανίας" ~ Κριστίν Λαγκάρντ, ΔΝΤ

"Τί αξία έχει το χρήμα, όταν δεν το 'χεις;" ~ Ανώνυμος

- "Μπαράκ. Πρέπει να σώσουμε ξανά τις τράπεζες!
Δεν βγαίνουν πια τα σχέδια και η περιούσια
Νέα Τάξη Πραγμάτων καθυστερεί απελπιστικά...
Τί θα κάνουμε; Τί θα κάνουμε;"
- "Χαμογέλα, Νικολά... Θα μας καταλάβουν..."

Η είδηση είναι πως το μέχρι πρότινος χρεωκοπημένο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πρόκειται να λάβει σύντομα ακόμα περισσότερη χρηματοδότηση. Τούτος θα είναι και ο τρόπος που ολόκληρος πλέον ο πλανήτης θα αναγκαστεί να πληρώσει, υποτίθεται για να περισώσει, τις ευρωπαϊκές τράπεζες και τη Γουόλ Στριτ, σύμφωνα με τη συμφωνία που επετεύχθη στις Κάννες κατά τη διάρκεια της Συνόδου των G20. Όλοι όμως γνωρίζουν – ακόμα και οι επαγγελματίες ψεύτες που κατέληξαν στη συμφωνία – πως αυτό είναι πλέον αδύνατο να συμβεί. Το ψευδοδίλημμα τύπου Τ.Ι.Ν.Α. (There Is No Alternative – Δεν υπάρχει εναλλακτική), σήμα κατατεθέν του νεοφιλελευθερισμού, παρουσιάζεται σε όλο του το μεγαλείο: Ή θα σώσουμε τις τράπεζες, το ευρώ και το δολάριο ή ο Αρμαγεδδών θα μας χτυπήσει την πόρτα. Και όσο καθόμαστε και αναλογιζόμαστε τον τρόμο που προκαλεί αυτή η δήλωση, τόσο η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία συνεχίζεται ανενόχλητη. 

Θα πρέπει να σκεφτούμε κάτι βασικό εδώ. Ποιός πρόκειται να σωθεί όταν γίνει η διάσωση των τραπεζών; Εσύ, αναγνώστη; Εγώ; Οι οικογένειές μας; Η απάντηση είναι, όχι. Όμως μας έχουν κάνει να πιστεύουμε πως η μοίρα μας είναι αλληλένδετη με εκείνη των τραπεζών. Και ώς τώρα αυτή η προπαγάνδα δουλεύει μια χαρά.

Στην πραγματικότητα, η άρχουσα τάξη κρατάει τα λάφυρα, κάθεται πάνω τους και ετοιμάζεται για την επόμενη μέρα. Εκείνοι σώζονται, ενώ οι υπόλοιποι πορευόμαστε προς το χείλος της αβύσσου.

Γιατί λοιπόν θα πρέπει να σωθούν οι τράπεζες; Ποιό το όφελος για την κοινωνία αν απορροφήσει τις ζημιές χρεωκοπημένων ληστρικών οργανισμών, ενώ παράλληλα, για να το αντισταθμίσει αυτό, θα βυθίσει τον γενικό πληθυσμό στην έσχατη φτώχεια; Γιατί είναι τόσο καλή η ιδέα πως οι άνθρωποι θα πρέπει να πληρώνουν ολοένα και περισσότερα για να σώσουν τις τράπεζες, ενώ παράλληλα έχουν καταθέσεις στις περισσότερες από αυτές; Πότε θα έχουν σωθεί οι τράπεζες και πόσες φορές θα πρέπει να σωθούν, για να "σωθούν" πραγματικά; Και τέλος, ποιός θα έχει ακόμα λεφτά όταν τελειώσουν όλα αυτά; Η απάντηση στο τελευταίο είναι σίγουρα, όχι όσοι θα έχουν δει τις καταθέσεις τους να χάνονται με μαγικό τρόπο, ενώ θα χρωστούν τεράστια ποσά στα ταμεία διάσωσης, στο κράτος, στις τράπεζες.

Και ανάμεσα στους ένδοξους παγκόσμιους
ηγέτες του κόσμου τούτου, τσουπ να 'τος
και ο Ρόμπερτ Ζέλινγκ, ο Πρόεδρος
της Παγκόσμιας Τράπεζας! Προφανώς
είναι κι αυτός αρχηγός κράτους,
για αυτό είχε και ανάλογη
υποδοχή. Λέτε να πρέπει να αρχίσουμε
να τους λένε G21 για να τιμήσουμε τον
τραπεζικό τομέα, που τόσες θυσίες κάνει
για εμάς; Λέτε επίσης, όταν παραιτηθεί
ο Μπαράκ, να τον ορίσει διάδοχό του, όπως
οι δικοί μας κάνουν με τον Παπαδήμο;
Α, το μεγαλείο της δημοκρατίας! 

Η χώρα μας έχει περιέλθει σε πολύ δεινή θέση και η επιβίωσή της έχει αρχίσει να φαντάζει από δύσκολη έως αδύνατη.  Όταν προχωρήσουν περαιτέρω τα πράγματα και οι υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου αρχίσουν να εμφανίζουν σημάδια αδυναμίας, τότε θα ξεκινήσει το φαγοπότι και εκεί. Θα γίνουν αυτόματα στόχοι των πειρατών των αγορών, πράγμα που θα τις αποδυναμώσει ακόμα περισσότερο και θα τις φέρει στο σημείο κατάρρευσης. Τότε θα αναγκαστούν να λάβουν μέτρα λιτότητας σε αντάλλαγμα με πακέτα διάσωσης και μνημόνια. Αυτό θα τις φέρει σε σημείο χρεωκοπίας, καθώς τα μέτρα δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα. Η φάμπρικα δούλεψε για την Ελλάδα, δούλεψε για τη Νότιο Αμερική, τώρα θα δουλέψει για όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο και την Ιρλανδία.

Υπάρχουν δύο σημαντικότατοι λόγοι που τα μέτρα λιτότητας δεν υπάρχει περίπτωση να δουλέψουν, όπως μας υπόσχονται οι μεγάλοι εγκέφαλοι της Τρόικας. Ο πρώτος είναι πως η λιτότητα είναι πολύ ακραία και το βάθος χρόνου της εφαρμογής της πολύ μακρύ. Οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί καρχαρίες και οι τράπεζές τους θα διευθύνουν τη χώρα για πολλά χρόνια και οι Έλληνες και οι Νοτιοευρωπαίοι δεν θα έχουν λόγο στο πώς θα λειτουργεί η κοινωνία και η οικονομία τους. Παράλληλα, όμως, τα μέτρα και το σχέδιο φαντάζουν καλά στο χαρτί, αλλά ποιός θα τα επιβάλει σε 1,2,5 ή 10 χρόνια, όταν όλοι θα έχουν εξαντληθεί από αυτά και θα κοχλάζουν από θυμό;

Ο Albert Edwards της Societe General συγκρίνει την κατάσταση της Ελλάδας με την Γερμανία μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών το 1919. Η Γερμανία είχε αναγκαστεί να πληρώσει τεράστια ποσά ως πολεμικές αποζημιώσεις. Η τελευταία δόση από αυτές πληρώθηκε το 1991! Όμως, η Γερμανία ήταν μόνη της τότε. Η Ελλάδα όμως δεν είναι. Και η Ελλάδα είναι όμηρος των συμφερόντων των υπολοίπων.

Ο δεύτερος λόγος που δεν μπορεί να πετύχει η λιτότητα είναι πως υπάρχουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με την Ελλάδα. Αυτές οι χώρες θα απαιτήσουν την ίδια αντιμετώπιση, δηλαδή να κουρέψουν μεγάλα ποσοστά από το χρέος τους. Κι όμως, η συμφωνία των Βρυξελλών αναφέρει ρητά πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει και παράλληλα οι Ευρωπαίοι κατακρεουργούν και διαλύουν την Ελλάδα για παραδειγματισμό των υπολοίπων. Αυτή η μεγαλειώδης πολιτική έχει ένα μειονέκτημα. Ακόμα και αν η Ελλάδα παραμείνει στην Ευρωζώνη και την Ένωση για ένα ακόμα χρόνο, υπάρχουν πολλές άλλες χώρες που θα αναγκαστούν να αποχωρήσουν. Ή εναλλακτικά, να πιεστούν πολύ περισσότερο από την Ελλάδα.

Δείτε για παράδειγμα το παρακάτω: Οι διακυμάνσεις των ιταλικών κρατικών ομολόγων πλησιάζουν σε ένα κρίσιμο σημείο κινδύνου. Η ΕΚΤ λέει πως δεν θέλει και δεν μπορεί να σώζει την Ιταλία για πάντα. Ο Μπερλουσκόνι μπορεί να φύγει σύντομα, αλλά το χρέος θα παραμείνει. Το ΔΝΤ ξεκινάει ένα πρόγραμμα λιτότητας αντίστοιχο με αυτό που έχει επιβληθεί στη χώρα μας. Οι Ιταλοί πρέπει να υποφέρουν όπως και οι Έλληνες για να στρωθεί ο δρόμος για την "ανάπτυξη". Για ποιά ανάπτυξη μας μιλάνε οι πολιτικοί μας; Το μόνο που κάνουν είναι να στρώνουν το δρόμο για την Ευρω-κόλαση επί της Γης!

Και αυτή τη φορά, το δημόσιο χρέος της Ιταλίας είναι πραγματικά γιγαντιαίο και μη-διαχειρίσιμο. Η Ιταλία είναι η 4η μεγαλύτερη αγορά κρατικών ομολόγων στον κόσμο. Όταν συμβεί η κατάρρευσή της λόγω ανυπέρβλητου χρέους, θα προκαλέσει ένα τεράστιο τσουνάμι το οποίο θα πνίξει και τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Αν φτάσουμε φυσικά ώς εκεί. Δείτε αυτό: Οι προβλεπόμενες πληρωμές του ελληνικού δημοσίου για τα κρατικά ομόλογα συνολικά είναι 10,16 δις ευρώ μέχρι το τέλος του χρόνου, ενώ στις 29/12 είναι πάνω από 5 δις! Και όλα αυτά, ενώ δεν έχει ακόμα δοθεί η περιβόητη 6η δόση των 8 δις!

Χρονοδιάγραμμα πληρωμών για το χρέος του ελληνικού
δημοσίου μέχρι το τέλος του έτους. Από τις 15 Δεκεμβρίου
και πέρα, το κράτος πρέπει να πληρώσει 10,16 δις ευρώ.
Χωρίς την 6η δόση των 8 δις, αυτό είναι αδύνατο. Για αυτό,
οι απειλές περί εξόδου της χώρας από το ευρώ και περί μη
καταβολής της 6ης δόσης είναι απλά κούφιες. Το
χρηματοπιστωτικό σύστημα θα καταρρεύσει αν η Ευρώπη
αποφασ'ισει να το κάνει. Είναι απλά ένας ακόμα
"ευρωμονόδρομος", ένα νεοφιλελεύθερο ψευδοδίλημμα
Τ.Ι.Ν.Α., που στόχο έχει να μας αναγκάσει να
παραχωρήσουμε την εθνικήμας κυριαρχία. Μάλλον, για
την ακρίβεια, για να επιτρέψουμε στον τραπεζίτη
Παπαδήμο να την παραχωρήσει αντί για εμάς.
Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας.

Αν η Ελλάδα οδηγηθεί σε χρεωστάσιο μέχρι το τέλος του έτους από αυτή την κατάσταση, τότε θα προκαλέσει μια πλημμύρα στην παγκόσμια οικονομία η οποία θα οδηγήσει στο τέλος του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η καταστροφή που θα προκαλέσει θα είναι απόλυτη, καθώς θα αποτελέσει ένα καραμπινάτο πιστωτικό γεγονός το οποίο δεν θα μπορεί να αποκρύψει κανείς με κόλπα και μισόλογα περί "ελεγχόμενης, μη προοδευτικής, αριστερόστροφης, ετεροχρονισμένης μη-χρεωκοπίας". Θα είναι κανονική χρεωκοπία, τελεία. Οι κάτοχοι CDS θα απαιτήσουν τα χρήματά τους, τα οποία είναι πολύ περισσότερα από τις δυνατότητες του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δεκάδες τράπεζες θα οδηγηθούν με τη σειρά τους στη χρεωκοπία. Θα είναι ένας τραπεζικός Αρμαγεδδών.

Οι επιβάτες των πολυτελών, γυαλιστερών λιμουζινών στις Κάννες, αυτοί που η υποδοχή τους είχε τόση γκλαμουριά και χλιδή, δεν θα το παραδεχτούν, αλλά έχουν χάσει εντελώς τον έλεγχο και το ξέρουν. Δεν λειτουργεί πια το κόλπο της απόκρυψης της αλήθειας από την κοινή γνώμη. Παρόλο που όλοι τους ορκίζονται πως θα εγκαταλείψουν την Ελλάδα στην τύχη της και πως δεν θα δώσουν τα 8 δις της 6ης δόσης αν δεν βάλουμε τον Παπαδήμο πρωθυπουργό και να τον στηρίζουν υποχρεωτικά όλα τα κόμματα, ακόμα και η Αριστερά, στην πραγματικότητα δεν μπορούν να το κάνουν. Είναι απλά μια μπλόφα, για να τρομάξουμε και να τους δώσουμε γην και ύδωρ και την υπόσχεση να υπακούμε στον γκαουλάιτερ Ράιχενμπαχ.

Παράλληλα με το δράμα της Ελλάδας, εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς και η επίθεση κατά της Ιταλίας και ο εκβιασμός για λήψη μέτρων λιτότητας σε μια χώρα που, αντίθετα με τη δική μας, έχει πλεόνασμα στον ισολογισμό της! Και πού να μπει η Ισπανία, η Πορτογαλία και τέλος, η Γαλλία στο παιχνίδι!

Είναι ξεκάθαρο πια πως η είσοδος όλων μας στην Γερμανική Νομισματική Ένωση ήταν ένα ολέθριο λάθος για τις χώρες του Νότου. Ήταν ο πιο σύντομος δρόμος για να μετατραπούμε από χώρα με πλεονάσματα στον αγροτικό τομέα σε εισαγωγείς καρπουζιών και αγγουριών από τη συνάδελφο, επίσης χρεωκοπημένη, Αργεντινή. Το πραγματικό δράμα είναι πως αυτή η πολιτική μάς έχει αφήσει ανυπεράσπιστους και απροετοίμαστους για αυτό που έρχεται στη χώρα μας. Από εδώ και πέρα, θα πληρώσουμε πολύ ακριβά και σύντομα με αίμα, πόνο και φτώχεια, το λάθος της εισόδου μας στην Ευρωζώνη.