Η Πολυάννα στην πολιτική

"Δεν πειράζει πατερούλη που χάσαμε τη μαμάκα και τα αδερφάκια μου, τώρα έχεις λιγότερα στόματα να θρέψεις και θα τρώμε περισσότερο! Θα πουλήσουμε και τα σωματάκια τους για όργανα και θα βγάλουμε πολλά πολλά λεφτάκια, θα τα βάλουμε στην όμορφη καλή τράπεζα για να πάρουμε δάνεια και πιστωτικές καρτούλες και μ' αυτό θα πάρουμε ωραία ρουχαλάκια και να πάμε όμορφα ταξιδάκια!" ~ Η νεοφιλελεύθερη Πολυάννα

Η άκρατη θριαμβολογία των καναλιών επιχειρεί να καταπνίξει κάθε αντίθετη φωνή, μέσα σε μια παρωδία δημοσιογραφίας και μέσα από στημένα δελτίων ειδήσεων, που πια θυμίζουν ερασιτεχνικές παραστάσεις του χειρίστου είδους. Η προπαγάνδα προσπαθεί απεγνωσμένα να πνίξει τα πάντα, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να πνίγει την ίδια τη λογική. Η χαζοχαρούμενη επίσημη στάση πλέον θυμίζει πολύ την κατακαημένη, αλλά πάντα χαρούμενη ηρωίδα της Έλενορ Πόρτερ, την Πολυάννα, που παρ' όλες τις καταστροφές που συνέβαιναν γύρω της, εκείνη διατηρούσε την χαρά και την ευτυχία της. Κοινώς ήταν μονίμως χαζοχαρούμενη.

Μετά τα γεγονότα στις 29 Ιουνίου, η υπάκουη στις τράπεζες και χαρούμενη κυβέρνηση φιλοδοξεί να πνίξει κάθε αντίθετη φωνή, μέσα από μια καμπάνια άκρατης προπαγάνδας και μια διαρκή κρυμμένη  απειλή άκρατης βίας. Αυτό ήταν τουλάχιστον το σχέδιο. Εκείνο όμως που καταφέρνει να κάνει στην πραγματικότητα είναι να προπαγανδίζει στην κοινή γνώμη τα γεγονότα μέσα από μια στάση Πολυάννας: "Μπορεί να χρεωκοπήσαμε, αλλά αυτό σημαίνει πως η Ευρώπη μας στηρίζει και πλέον λεφτά υπάρχουν μέσα από το "νέο Σχέδιο Μάρσαλ", που μπορεί να είναι ένα ακόμα δάνειο 15 δις, αλλά εξακολουθεί να θυμίζει το αρχικό Σχέδιο Μάρσαλ σε πολύ γενικές γραμμές, ίσως και καθόλου"!

Ελεύθερο το επάγγελμα,
άνω κάτω η Αθήνα...

Το θέμα είναι πως η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε έννοια μέτρου. Η παράσταση είναι τόσο κακοπαιγμένη και οι ηθοποιοί είναι τόσο ατάλαντοι, που ο κόσμος θέλει (κυριολεκτικά) τα λεφτά του πίσω. Το μόνο που καταφέρνει είναι να εξοργίζει τον κόσμο με τις γελοιότητες που ακούει από το πολύχρωμο σμήνος από τα παπαγαλάκια που έχει εξαπολύσει το υπουργείο Τύπου σε κάθε τηλεοπτικό κανάλι και εφημερίδα. Όταν όμως η δημαγωγία χάνει το μέτρο, γίνεται καθαρή γελοιότητα και δημιουργεί μίσος προς τον ίδιο τον δημαγωγό, καθώς είναι ξεκάθαρο πως δουλεύει τους πάντες και οι πάντες δεν το εκτιμούν αυτό. Πόσο μίσος και απέχθεια λέτε να έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν τα σαΐνια του υπουργείου και τα ξεπουλημένα και ξεφτιλισμένα κατοχικά κανάλια; Πόση αξιοπιστία λέτε να τους μένει και για πόσο;

Η τελευταία πατάτα ήταν η υπόθεση με τους ταξιτζήδες. Σαφώς οφείλεται σε μια εσωτερική αντιπαράθεση ανάμεσα στον "ριγμένο" και παρολίγον πρωθυπουργό Ραγκούση και την υπόλοιπη κυβέρνηση Γιωργάκη, κυρίως τη φράξια Μπένι. Το αποκορύφωμα ήταν χθες που έβγαινε το επίσημο νεοΠΑΣΟΚ και μας έλεγε σαν μια νέα Πολυάννα: "Ο Ραγκούσης μπορεί να έστειλε στα Τάρταρα εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες, αλλά εφάρμοσε καλύτερα το Μνημόνιο από τον Ρέππα, που δεν ήταν αρκετά κακούλης όπως έπρεπε"! Το αποτέλεσμα είναι ο αποκλεισμός της πόλης από τους εξοργισμένους και απελπισμένους ταξιτζήδες, οι οποίοι έχουν αρχίσει να βλέπουν αίμα και μπορεί να αποτελέσουν μια νέα γερή ομάδα Εξαγριωμένων από τον Σεπτέμβρη που έρχεται με βήμα ταχύ, καθώς κανείς δεν έχει πια λεφτά για διακοπές και περιμένει.

Η επόμενη πατάτα έρχεται ακριβώς από πίσω και είναι το "Δημοψήφισμα", το οποίο όπως δηλώνει η "δημοκρατική" και "πατριωτική" μας κυβέρνηση, δεν θα είναι δεσμευτικό για την κυβέρνηση, αλλά απλά συμβουλευτικό! Συνεπώς, δεν θα έχει κανέναν αντίκτυπο στην κυβερνητική πολιτική και γίνεται μόνο και μόνο για να μας κοροϊδεύουν ανοιχτά εμάς τα πρόβατα! 

Παρακολουθούμε το τέλος κάθε έννοιας δημοκρατίας, δικαιοσύνης, προόδου και σεβασμού στον άνθρωπο. Είναι το τέλος του Ανθρωπισμού. Πλέον μπαίνουμε σε μια σκοτεινή περίοδο, γεμάτη μίσος και διαμάχη ανάμεσα στην κοινωνία και την ελίτ που θεωρεί πως ως υποσύνολο είναι μεγαλύτερη από το σύνολο. 

Η γελοιότητα έχει αναγορευτεί μαζί με το ψέμα, την αλαζονεία και τη φαύλη επίφαση πατριωτισμού, σε όργανο υψηλής πολιτικής. Μέσα από τα ξεπουλημένα κανάλια και τις εφημερίδες, η οργουελιανή "διπλή γλώσσα" έχει αναδειχτεί σε καθημερινό εργαλείο και έχει αποκτήσει πολλούς οπαδούς ανάμεσα στις τάξεις των θρασύτατων παπαγάλων της εξουσίας. 

Όμως, αυτό δεν λειτουργεί ούτε πρόκειται να λειτουργήσει για πολύ. Το μόνο που κρατάει τα πράγματα είναι τα σχοινάκια που ξεφτίζουν συνεχώς και το γεγονός πως είναι ακόμα καλοκαίρι και πως δεν έχουν καταλάβει οι πολλοί ότι δεν σωθήκαμε και πολύ με το μοναδικό "Σχέδιο Μάρσαλ 2", που είναι απλά ένα ακόμα δάνειο, το οποίο το βάφτισαν έτσι και το ακολουθεί το Μνημόνιο 3, που θα παραδίδει αμαχητί την χώρα χωρίς όρους και ανταλλάγματα. Όταν το καταλάβουν τα "πρόβατα", τί λέτε να συμβεί στους "λύκους";