Στις 29 Μαρτίου, οι υπουργοί Οικονομικών των χωρών της ΕΕ υποστήριξαν, ότι κατάφεραν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα ποσά για να θωρακίσουν την ευρωζώνη από μια νέα κρίση.
Όπως όμως αποδείχθηκε ότι όλα αυτά ήταν λογιστικά τεχνάσματα, που θα μπορούσε να καταρρεύσουν με την πρώτη κιόλας ένδειξη του προβλήματος.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν 1.000 δισεκατομμύρια δολάρια για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (MES), το ταμείο έκτακτης ανάγκης στο οποίο πρέπει να καταφύγει η Ισπανία και η Ιταλία σε περίπτωση που απειληθούν με χρεοκοπία.
Δεν υπάρχουν ούτε 800 ή 700 δισ. €, που είναι τα ποσά, τα οποία είχαν αναφέρει με υπερηφάνεια οι υπουργοί στη επίσημη δήλωση τους.
Αυτό που ο De Jager και οι ευρωπαίοι ομόλογοί του είχαν αποκαλύψει είναι μια απάτη. Είναι ένας τρόπος σαν ταχυδακτυλουργία, που έκαναν με τους αριθμούς και που υπονομεύει εξ αρχής την αξιοπιστία του Ταμείου Αρωγής, το οποίο θα αρχίσει να λειτουργεί από την 1η Ιουλίου.
Τα θεμέλια του μαθηματικού αυτού τεχνάσματος καθορίστηκαν από τους ίδιους τους αρχηγούς των κυβερνήσεων.
Το περασμένο φθινόπωρο, αποφάσισαν ότι η συνδυασμένη δανειοδοτική ικανότητα του υφιστάμενου ταμείου αρωγής [το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, EFSF, που δημιουργήθηκε το 2010] και το επόμενο που πρόκειται να δημιουργηθεί θα πρέπει να περιοριστεί σε ένα μέγιστο ποσό των 500 δισ. ευρώ - στο χαρμόσυνο μήνυμα τους, αποφάσισαν, με ιδιαίτερη έμφαση ότι πρέπει να τεθεί ένα όριο με τον αριθμό 500.
Μπλόφα και παραλειπόμενα
Ότι υπήρχαν μόνο 300 δισ. ευρώ σαν νέο ποσό - αφού τα προηγούμενα 200 δισ. ευρώ είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί για τη “διάσωση” της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας από τη πτώχευση - πέρασε σιωπηρά.
Τον Δεκέμβριο οι ίδιοι ηγέτες συμφώνησαν να "επανεξετάσουν" το ποσό του κοινού ταμείο – χρησιμοποιώντας την αργκό φρασεολογία των Βρυξελλών, μιλώντας για "αύξηση". Οι χρηματοπιστωτικές αγορές, οι ΗΠΑ, ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ είχαν αντιληφθεί ότι, ακόμη και τα 500 δισεκατομμύρια ευρώ νέου χρήματος, δεν θα επαρκούσαν για να αποσοβήσουν μια στοχευμένη δράση των κερδοσκόπων, εναντίον μίας και μόνο χώρας (την Ιταλία) από το να επεκταθεί στην υπόλοιπη ευρωζώνη.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε στη συνέχεια ένα σαφές πρόγραμμα: με την προσθήκη του ποσού από τα παλιά κεφάλαια , που δεν είχαν χρησιμοποιηθεί (240 δισ. Ευρώ), στο νέο ταμείο (MES), το ποσό θα μπορούσε να φτάσει μέχρι τα 740 δισ. ευρώ - το μωρό του ενός τρισεκατομμυρίων δολαρίων-, που θα μπορούσε να πείσει τις αγορές και να ενθαρρύνει την ΔΝΤ, προκειμένου να ενισχύσει τον αγώνα του στήθος με στήθος στήθος , ενάντια στη κρίση του ευρώ..
Κάτω από την πίεση της Γερμανίας, η πρόταση αυτή απορρίφθηκε την Παρασκευή [30 Μάρτίου]. Με ένα μαγικό ραβδί, οι ευρωπαίοι υπουργοί ¨πέταξαν” ένα ποσό ακόμα μεγαλύτερο: 800 δισ. ευρώ. Αυτό όπως αποδείχθηκε, ήταν η προσθήκη των 500 δισεκατομμυρίων που είχαν ήδη υποσχεθεί, συν τα 200 δισεκατομμύρια του δανείου από το παλαιό ταμείο, συν τα 100 δισ. ευρώ από την αρχική επείγουσα βοήθεια προς την Ελλάδα, έτσι : τα περισσεύματα, φουσκώνουν με τον καπνό και τους καθρέφτες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι υπουργοί της ευρωζώνης έχουν υποπέσει σε σφάλματα, κάνοντας περίεργες αριθμητικές πράξεις. Το πρώην ταμείο αρωγής βαπτίσθηκε και αυτό "ένα τρισεκατομμύριο δολάρια μωρό" κατά τη γέννηση του τον Μάιο του 2010. επρόκειτο να περιλάβει 750 τρις € - 500 δισ. ευρώ από την ΕΕ και 250 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ. Κατά τους επόμενους μήνες, το μερίδιο της ΕΕ συρρικνώθηκε και περιορίστηκε στα 250 δισ. ευρώ ως αποτέλεσμα των πρόσθετων εγγυήσεων που απαιτούνται για να δανειστεί τα χρήματα.
Πρώτα θα έπρεπε να χρησιμεύσει ως ένα αποτρεπτικό μέτρο
Μετά από πολύ γκρίνια από τις πολιτικές ηγεσίες, οι χώρες της ευρωζώνης αποφάσισαν να αυξήσουν τη συμμετοχή τους σε 440 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι κινέζοι και τα συστήματα της χρηματοοικονομικής μόχλευσης, θα πολλαπλασίαζαν το ποσό αυτό με συντελεστή τέσσερα ή πέντε. Αλλά στη συνέχεια δεν ακούσαμε τίποτα περισσότερο για τους Κινέζους ή για τους τους μοχλούς της.
Πεντακόσια δισ. ευρώ, πρέπει όμως να πούμε, ότι είναι πολλά χρήματα για το νέο ταμείο (MES). Είναι αρκετά για να στηρίξουν τις ισπανικές τράπεζες, αν Μαδρίτη έρχεται ζητώντας τα. Αλλά εάν η ισπανική και η ιταλική κυβέρνηση χτυπήσουν ταυτόχρονα την πόρτα, τότε δεν θα είναι αρκετό.
Σύμφωνα με τη γνώμη των υπουργών, ο στόχος δεν είναι να χρησιμοποιηθεί το ταμείο έκτακτης ανάγκης. Είναι εκεί για να χρησιμοποιηθεί κυρίως ως αποτρεπτικό. Ωστόσο οι Υπουργοί θα ήθελαν να βγάλουν το "μεγάλο μπαζούκα» - εξ ου και η αγωνία τους για τα "1.000 δισ. δολάρια".
Ένα τέτοιο ταμείο θα είναι αρκετά μεγάλο ώστε να αποτρέψει τις αγορές από το να σκεφθούν, έστω και για ένα δευτερόλεπτο, να ξεκινήσουν μια επίθεση ενάντια στη “ασθενέστερη αδελφή” της ευρωζώνης.
Αυτό είναι ακριβώς το κρίσιμο σημείο. Οι κυβερνήσεις όμως,υπονομεύουν την άμυνα της ευρωζώνης, για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια.
Αναδημοσίευση από: newstrap.gr
